Ik ben letterlijk en figuurlijk echt compleet uit vorm. Voor een deel valt dat natuurlijk te verwijten aan die gare behandeling van de afgelopen tijd, maar ergens ligt ook wel een beetje aan mezelf hoor. Zo kreeg ik namelijk het advies om zoveel mogelijk op gewicht proberen te blijven tijdens de behandeling en voor de operatie, en vooral te blijven eten als ik iets lekker vond, maar dat advies heb ik dus iets te goed opgevolgd. Nu ben ik dus veel te dik, en dat duurt helaas ook weer een tijdje voordat het weer normaal zal zijn.

Maar ja: deze gast is gelukkig wel “under construction”, zullen we maar zeggen! Nu kan ik gelukkig wel steeds beter bewegen en sporten en dat blijf ik dus ook zeer zeker doen. Zoals ik eerder al schreef ben ik nu net gaan sporten bij een oncologisch fysio met sportapparaten hier in de buurt. En mijn eerste indruk daarvan is echt heel erg goed: mooie persoonlijke aandacht en een op maat gemaakt sportschema. Dus daar kan dit lijf dus even mooi herstellen. Maar er is meer onderhoud nodig!

Zo ben ik gisteren ook voor het eerst sinds veel te lang geleden naar de tandarts gegaan. Ik heb namelijk allemaal gaar tandvlees en daar had ik veel eerder werk van moeten maken, maar dat is er heel erg slap bij ingeslopen… En die chemo erdoorheen helpt natuurlijk ook absoluut niet mee! Dus uit de categorie “beter laat dan nooit” heb ik nu eindelijk die knop omgezet en ben ik hier direct werk van gaan maken. En zo lag ik dus voor de verandering lekker in een tandartsstoel met een mooie doorverwijzing naar de paradontoloog op zak. Leuk is anders, maar als ik dan toch 80 ga worden heb ik natuurlijk geen keuze meer. Let’s do it! 😉

En zo probeer ik beetje bij beetje dit brakke lichaam weer wat in vorm te slaan. Eens kijken wat er allemaal nog te redden valt aan dit schip. Helaas duurt dat mij allemaal wel veeeel te lang, maar ja… het is natuurlijk ook niet van de ene op de andere dag zo afgetakeld. Eigen schuld lange bult.

Maar als ik straks eenmaal klaar ben, dan staat er toch een flinke upgrade jonguh!

Rein Onlein versie 2.0 – We can rebuild him. Better. Stronger. Faster:

Wat een gast!

(deze intro is hieronder trouwens briljant gesampled in een van mijn favoriete house-tracks aller tijden (en misschien wel de allerbeste ooit): Kid Crème – Austin’s Groove. Enjoy!)