Nou mensen, ook vandaag dendert die achtbaan weer vrolijk verder hoor! Vanmiddag hadden we een belafspraak met Pien, die verpleegkundige van de chirurgieafdeling, over welke behandeling volgens de specialisten het beste bij mijn situatie zou passen. Hiermee zijn weer wat mogelijke scenario’s afgevallen, en de lichte voorkeur gaat nu uit naar deze fraaie cocktail van matigheid:

Stap 1 – een korte periode van 5 dagen achter elkaar bestraling
Stap 2 – een lange periode van een aantal maanden aan chemotherapie (pillen en/of infuus)
Stap 3 – de operatie waar ze dus een flink stuk darm wegknippen en de boel weer aan elkaar naaien (maar dan hopelijk iets minder lomp dan dit klinkt)

Tussendoor zullen er dan nog extra onderzoeken volgen (zoals een nieuwe MRI) om te checken hoe de tumor zich gedraagt. En na afloop van de operatie is het natuurlijk nog de vraag hoe stap 4 eruit gaat zien, want het herstel is natuurlijk ook weer helemaal afhankelijk van eventuele complicaties tijdens en na die operatie. Man… wat een traject gaat dit worden zeg 🙁

Mocht je meer willen googlen over dit traject: deze voorkeur is gebaseerd op de uitkomsten van een recente studie naar dit behandelplan (genaamd RAPIDO, niet vanwege de duur van het hele traject zoals ik hoopte, maar vanwege de korte periode van bestraling aan het begin). Deze aanpak lijkt over het algemeen iets beter te zijn dan de gebruikelijke methode, en zal waarschijnlijk binnenkort de nieuwe standaard worden voor behandeling van endeldarmkanker. Superhip ben ik toch weer hoor met mijn state of the art behandeling! Wat een feestje.

Maar goed, ik zag zo’n behandeling natuurlijk wel aankomen, maar ik moest er vanmiddag toch wel even flink om slikken hoor. Plotseling werd ik me heel bewust van wat er allemaal voor engs aan zit te komen, en dat maakte me echt wel even bang, boos en verdrietig zeg… dit is totaal niet hoe ik mij deze periode had voorgesteld! Verdomme zeg, maar ja, het is niet anders. Het gaat echt gebeuren en ik kan er met geen mogelijkheid onderuit. Wat een stomme achtbaan zeg.

En nog een realisatie: dit gaat allemaal heel lang duren vrees ik! Als in 4 tot 6 maanden of zo, al is dat nog niet helemaal bekend. Wat we nu weten is het advies voor de globale insteek van de behandeling, maar de exacte verhouding van deze cocktail gaat nog helemaal op maat gemaakt worden door een oncoloog (allemaal banen waar ik tot voorheen nog nooit van had gehoord). Die lui zijn weer helemaal gespecialiseerd in chemo en bestraling. Overmorgen hebben we daar het eerste gesprek, en dan leren we ook weer een nieuwe verpleegkundige kennen (zoals die fijne Pien), speciaal gericht op dit hele voortraject van straling en chemo.

En zo rolt die achtbaan vrolijk verder zeg… maar ik blijf me goed vasthouden en samen met mijn lieve Floor gaan we vrolijk verder van de ene naar de andere afspraak. En dit is nog maar het begin! Whiieee!

Next stop: morgenochtend de echo voor dat plekje in mijn lever. Gelukkig vinden die specialisten in dat team die voor deze behandeling verwaarloosbaar, maar toch fijn om er voor de zekerheid even naar te laten kijken. Dat heb ik inmiddels wel geleerd zeg.

Tot de volgende update lieve allemaal!