Hoi allemaal! Om te beginnen: honderdduizendmaal dank voor de ontelbare lieve en ontroerende reacties die ik van iedereen heb mogen ontvangen. Ik had natuurlijk niet anders van jullie verwacht hoor, maar als je dan al die namen van al die oude en nieuwe bekenden ziet, dan raakt dat je toch meer dan je zou denken. Ik realiseer me dat ik er niet alleen voor sta en voel me vereerd dat ik jullie allemaal in de afgelopen 39 jaar om mij heen heb mogen leren kennen. Jullie zijn stuk voor stuk geweldig. Dankjulliewel!

En dan zoals aangekondigd de update. Ik had stiekem gehoopt vandaag het behandelplan te kunnen delen, maar daar moeten we nog één nachtje voor slapen. Ik had verwacht dat ik dat helemaal stom zou vinden, maar gelukkig is dat helemaal niet zo. Vanmorgen heb ik namelijk de chirurg en de verpleegkundige leren kennen waar we het straks allemaal mee gaan beleven, en dat voelde echt heel erg goed moet ik zeggen. De chirurg is echt een hele vriendelijke gast die alle tijd nam om alles rustig uit te leggen, en de verpleegkundige (Pien) is een hele lieve vrouw waar ik terecht kan voor alle zorgen en vragen die niet direct over de operatie gaan (en ook wel, dan gaat ze er voor me achteraan). Met deze kennismaking heb ik dus eigenlijk het team ontmoet waar we het allemaal mee gaan doen, en het voelt als een heel fijn en goed team. Dus daar voel ik me ontzettend blij en opgewekt over. Let’s do this!

Tijdens het gesprek met de chirurg kwam weer naar voren dat mijn specifieke geval redelijk complex is. De kanker zit namelijk net tegen het grensgebied van de endeldarm en de dikke darm aan, en daardoor zijn er verschillende manieren waarop je de behandeling zou kunnen aanvliegen. Hierbij is het van belang dat 1) de kanker zo goed mogelijk weg is en 2) er tijdens de operatie zo min mogelijk blijvende schade blijft. Die operatie gebeurt namelijk in het kleine bekken en daardoor heb je wat minder ruimte om in te werken dan als het hoger in je darm zat. En om hier dan de beste aanpak voor te kunnen bepalen, sta ik morgen op de agenda voor een groot interdisciplinair overleg waar o.a. ook de specialisten van het Anthonie van Leeuwenhoek ziekenhuis bij zijn. En die zullen dan wel tot een weloverwogen aanpak komen, lijkt me zo.

Na dat overleg gaat onze eerdergenoemde Pien ons gelijk bellen (want zij weet dat we niet langer in spanning willen zitten, vet relaxed!). En daar ben ik heel benieuwd naar! Zoals het ernaar uitziet zijn er qua behandeling grofweg 3 opties:

1. meteen (zodra er over een paar weken plaats is) operatie om het weg te halen, en dan kijken hoe gevaarlijk die lymfekliertjes zijn en vervolgens eventueel chemo/bestraling
2. korte periode bestraling van het hele gebied (5 dagen achterelkaar bijvoorbeeld) en dan na een paar weken operatie
3. eerst een periode chemo (5 tot 8 weken) en daarna operatie

Ik moet zeggen dat ik op dit moment geen heel sterke voorkeur heb voor het een of ander. Ik ben eigenlijk al lang blij dat we nu in een team zitten waarmee we er werk van gaan maken. Het lijkt me heel chill als we meteen volgende week kunnen gaan stralen, maar als een andere aanpak beter is heb ik daar ook vast vrede mee. We horen het morgen!

En waar ik trouwens stiekem ook wel blij om ben: deze week begint de behandeling in elk geval nog niet. Dat geeft nog heel even rust in de tent, zo tijdens de stilte voor de storm. Woensdag heb ik wel nog in de ochtend een echo voor een vreemd plekje in mijn lever (tuurlijk jongens!) maar daar kijk ik niet zo tegenop.

En na dat onderzoek ga ik zowaar bij mijn werk langs! Superleuk. Ik ben namelijk echt van de ene op de andere dag verdwenen daar, en dat voelt natuurlijk alles behalve goed. Hoe vreemd het ook zal worden om daar weer rond te lopen, ik kijk er wel naar uit om dat in elk geval even met een paar leuke gesprekken (tijdelijk!) te kunnen afsluiten.

Woensdag ga ik naar mijn nieuwe afdeling (want ik zou tussen alle toestand door op 1 november eigenlijk aan een superleuke nieuwe baan binnen Schiphol gaan beginnen), en donderdag naar mijn huidige team en afdeling. Nu maar hopen dat er niets tussendoor komt waardoor ik me weer labiel gaar ga voelen… maar op dit moment voel ik me top dus als dat zo doorgaat komt dat helemaal goed!

En om die mooie afleiding dan helemaal compleet te maken: aanstaande donderdag ga ik als alles meezit ook nog even op de valreep naar een concert van Rowwen Hèze in het Patronaat in Haarlem. Nu het nog kan! Lekker jenken bij alle mooie liedjes, en compleet van god los op en neer stuiteren als het bier door de lucht vliegt. Even mien kop in het zand en goan!!

Dus dat allemaal. Morgen wellicht weer een update met het plan. Tot dan lieve mensen!