Gisteren schreef ik nog over mijn fijne werkdag, waarin de dag voorbij vloog terwijl ik allemaal kekke grafiekjes aan het maken was. Vandaag dacht ik hier nog eens over na, en hoe langer ik dat doe, hoe simpeler mijn baan eigenlijk lijkt. Ik ben namelijk een zogenaamde ‘decision scientist’, wat zo’n beetje een prachtig nieuw vakgebied is tussen data analyse en data science in. En nu kan ik daar een heel prachtig verhaal over houden (en stuur me vooral een berichtje als je er meer over wilt weten), maar in essentie doe ik eigenlijk dit:

Ik maak grafiekjes. En die verkoop ik. Aan collega’s, en via mijn salaris word ik daarvoor betaald. En als ik geen grafiekjes maak, dan maak ik wat reclame voor mijn grafiekjes:

psssst, grafiekje kopen? Nu 2 voor de prijs van 1! Tijdelijk onbeperkt lijntjes in de lijngrafiek. Wil je weten wat er in die boxplot zit? Koop er twee en je krijgt er tijdelijk een heerlijke taartgrafiek bij cadeau! Want zo ben ik. Wat een gast!

Of ik vraag aan mensen wat voor grafiekjes zij nu graag zouden willen hebben. En als ze dat niet weten, dan kom ik zelf met voorbeelden van grafiekjes. En als ze die dan tof vinden, dan ga ik er meer van maken. En die kan ik dan ook weer aan andere collega’s verkopen. Mijn grafiekjes. Wie wil ze nu niet?

Ik vind het in elk geval heerlijk om te doen! Aan de ene kant ben je lekker aan het programmeren, en met je output kun je ook nog eens allemaal mensen blij maken. Prachtige toch? Echt, mocht je nog een leuke baan zoeken: decision science is een absolute aanrader!