Yesss, wat een mijlpaal! Zojuist heb ik mijn laatste handje pillen voor deze eerste kuur naar binnen gewerkt, en daarmee luid ik zowaar de eerste rustperiode van mijn totale chemobehandeling in. Vet relaxed! Het is dat ik nog een beetje brakjes ben van die verkoudheid/keelpijn, maar anders stond ik nu topfit een dansje te doen op mijn eettafel hoor. Gegarandeerd!

En als ik nu terugkijk op deze eerste kuur viel het me over het algemeen best wel mee. Ik kijk echt niet uit naar de volgende dinsdag hoor, als ik weer twee uur aan zo’n zakje moet hangen en mijn handen en voeten weer dagenlang gaan tintelen terwijl je om de haverklap brak in je nest ligt, maar toch: het is zeker te doen. En daar ben ik blij om!

Tuurlijk, nu is de volgende vraag natuurlijk in hoeverre deze eerste kuur werkelijk iets kan zeggen over wat er nog komen gaat, maar het zou me verbazen als dat compleet anders wordt. Heviger misschien, maar ik weet nu wel ongeveer waar ik mee te maken heb. En daarmee ga ik volgende week toch heel anders anders naar het ziekenhuis dan bij de eerste keer. Dus let’s do it!

Maar eerst even een weekje “rust”. Ik moet zeggen dat ik waarschijnlijk wel iets te veel activiteitjes in deze rustweek heb gepropt, en ik moet uitkijken dat ik mezelf niet wat voorbij loop. Maar ik ga er ook gewoon even zoveel mogelijk van genieten nu het kan. Na vandaag volgen er 6 compleet pilvrije dagen, en 5 dagen daarvan hoef ik niet naar het ziekenhuis en is mijn leven gewoon een beetje normaal.

Nou ja, onder de omstandigheden dan he… want het slaat natuurlijk nog steeds allemaal nergens op hier in mijn leventje vandaag de dag. Maar daar wordt aan gewerkt!

Houdoe voor nu.