Ja! Nu weet ik het zeker: Game of Thrones is inderdaad de allervetste televisieserie ooit gemaakt. Wat zeg ik, misschien is dit wel het gaafste dat ooit met een stel camera’s en computers in elkaar geknutseld is. Want mijn hemel, wat was dit weer een heerlijk briljante aflevering! Het kan niet anders dan dat de uitvinders van het woord ‘episch’ aanvankelijk dit prachtige spektakel voor ogen hadden. Ik ben weer onder de indruk hoor!

En gelukkig maar, want we zijn alweer halverwege het seizoen en dit pooltje kon wel de nodige opschudding gebruiken. Er zijn dit keer vele honderden punten gevallen, maar voordat ik daaraan toekom eerst een kleine reminder om deze feestelijke aflevering te doen herleven.

Wat gebeurde er allemaal in aflevering 3?

Zo weinig als er in de vorige afleveringen gebeurde, zo veel gebeurde er in aflevering 3. Dat we naar een brute veldslag zouden gaan kijken kwam natuurlijk niet als een verrassing, maar de manier waarop dit feest in beeld gebracht werd vond ik weer eens werkelijk fenomenaal. En dan vooral het openingskwartier en de slotfase van de wedstrijd. Hier laat Game of Thrones wel weer zien hoe goed zij dit spel in de vingers hebben hoor.

Het is natuurlijk niet de eerste keer dat er een veldslag in beeld gebracht wordt, maar de spanningsopbouw in het begin zette mijn nekharen echt recht overeind. Die stilte, de duisternis, en als dan onze Carice plotseling al die zwaarden in de hens steekt weet je dat dit mooi gaat worden (al hoopte ik wel gelijk dat er tijdens dat grapje van Melisandre niet iemand in het leger stond die zijn zwaard per ongeluk nog in zijn broek had zitten, maar dat terzijde).

Daarna komt gelijk de strategische misser van de eeuw. Want ik ben zelf geen Sun Tzu hoor, maar het lijkt me gewoon niet bepaald slim om head first in het donker te springen zonder te weten waar je op afrent. Die paardenknulletjes denken daar duidelijk anders over en zo komt het dat ze eigenlijk 8 seizoenen lang naar een ander werelddeel gereisd zijn om simpelweg in de voorhoede roemloos ten onder te gaan. Ik weet niet wat het Dothraki woord voor ‘stumpers’ is, maar dat is toch wel hoe ze mij bij zullen blijven na deze serie.

Dat neemt niet weg dat het er wel allemaal bruut mooi uitzag. Ik denk niet dat ik dat afstandshot van al die lichtjes ooit zal vergeten, en dan de onzichtbare muur waar ze tegenaan knallen voordat je langzaam in de verte die lichtjes uit ziet gaan. Absurd luguber en precies wat deze veldslag nodig had. Als dan niet veel later die dooien als een vloedgolf over Winterfell stromen is het duidelijk: it is on!

Daarna zien we een uur lang prachtig geknok en gedoe. Ik was nog even bang dat het langdradig saai zou worden, maar gelukkig bleek daar niets van waar. De hele aflevering lag ik in het puntje van mijn comfortabele stoel en de volgende ochtend genoot ik er nog steeds uitbundig van na. Dat is waar GoT Goed in is. De scenes die vooral nog door mijn hoofd spookten waren die prachtige lichtjes aan het begin, maar ook zeker de shots van die dooie draak die op de achtergrond de hele boel in de blauwe hens aan het steken was. Zo mooi gemaakt!

En natuurlijk die Night King die met z’n matties z’n nieuwe Heavy Metal album kwam promoten. Vet hoor:

En dan natuurlijk dat einde, met Arya die uit het niets de Night King om zeep helpt. Ergens is dat natuurlijk heel goed nieuws voor de wereld, maar ik had dat toch echt liever anders gezien. Al was het maar een cliffhanger om de spanning naar volgende week te tillen. Dit abrupte einde van de über-eindbaas was toch net een tandje te gemakkelijk naar mijn smaak. Het kan toch niet nu al klaar zijn? Ik vond het gewoon te gemakkelijk om hem er met zo’n sisser tussenuit te zien gaan. Het is een anticlimax die de prachtige climax van deze veldslag te weinig eer aan doet. Maar we hebben nog 3 afleveringen te gaan, hopelijk is deze verhaallijn nog niet helemaal klaar.

Maar goed, op dat na was deze aflevering toch wel symbolisch voor de genialiteit van de serie waar we allemaal zo van zijn gaan houden. Mijn complimenten voor deze prachtige productie!

Goed, maar wie gingen er dan allemaal de pijp uit?

Waar geknokt wordt vallen blessures, soms met fatale afloop. Zo ook in deze aflevering. Maar liefst 7 hoofdpersonages legden (zeker) het loodje, waarbij ik de belangrijkste eigenlijk nog niet eens heb meegeteld. Want tuurlijk, Jorah, Theon, Barric, het is best wel jammer, maar persoonlijk rouw ik alleen voor mijn favoriete nachtdier en partyanimal: the Night(club) King. Ik merk dat ik van die vent ben gaan houden, met z’n kwieke blauwe oogjes. Maar helaas heeft hij zijn ambitieuze plannen toch niet kunnen waarmaken. Rust in vrede, vriend. Zoals je dat nog nooit hebt gedaan.

Daarnaast was het deze aflevering ook stervenstijd voor deze vriendelijke baasjes:

Edd – de commander van de Night King en officieel de eerste die dit seizoen de pijp uit is gegaan. En dat na 2 afleveringen en 19 minuten: chapeau! And now your watch has ended.

Mental Theon – eerder verloor hij al zijn leuter, nu dus ook de rest van zijn leven. Ik was hem al een tijdje zat dus wat mij betreft geen groot gemis.

De familie Mormont – vandaag was duidelijk een slechte dag voor deze beertjes. Zowel Jorah als dat geweldige meisje moesten het met hun leven bekopen. Jorah vond ik een beetje een slijmerige zeiksnor, maar dat meisje was wel heel erg vet gecast. Jammer dat ze gaat!

Barrick Dondarrion – oftewel de knakker met het brandende zwaard. Op zich wel leuk om te weten dat hij uiteindelijk dus  10 keer gestorven is om een paar seconden tijd voor Arya te winnen. Ik had er meer van verwacht, maar je moet een gestorven paard natuurlijk niet in de bek kijken.

De dode draak – goed, what is dead may never die, maar deze gaan we helaas echt niet meer terugzien. Heel jammer, want de special effects van dit beestje waren om van te watertanden. Geweldig mooi gemaakt! Of zoals Sir David Attenborough zou zeggen: what an extraordinary creature!

Melisandre – vooral jammer omdat de kans nu heel klein is dat ze later in dit seizoen nog een keer haar kleren uit zal trekken voor dit pooltje, maar wel weer heel opvallend dat ze sterft terwijl ze haar kleren uitdoet (serieus, kijk dat shot nog maar eens na en je lacht je rot!). Maar dat kon ook haast niet anders met Carice van Houten. Verder wel goed geacteerd trouwens, dat moet ook gezegd worden!

En de rest – want ook al hadden al die soldaten geen naam in deze serie, dat er veel slachtoffers gevallen zijn is wel duidelijk. Je zal die troep maar moeten opruimen zeg! Daar hoor je nooit wat over.

Wat betekent dit allemaal voor het klassement?

Nou, alles! Want hoera hoera hoera, ein-de-lijk kan ik de eerste punten uitdelen voor het juist voorspellen van de sterfgevallen. En dat heeft het klassement flink op z’n kop gezet kan ik je zeggen. Elk sterfgeval dat je had zien aankomen kan je 50 punten hebben opgeleverd. Had je ook nog eens voorspeld dat dat in aflevering 3 was, dan krijg je daar nog eens 100 punten bovenop. En dan krijg je ook nog eens 5 punten voor iedereen die je juist hebt meegenomen als overlevende voor de volgende aflevering. Hoe mooi is dat? Nou, in The Grand Scheme of Things wel zo:

 

Hier is te zien dat Cordia nog steeds fier aan de leiding gaat, en terecht! Want met maar liefst 5 (!) juist voorspelde sterfgevallen is zij in mijn ogen op dit moment een welverdiende koploper. Heel erg knap gedaan! Tegelijkertijd is onze oude nummer 1 Bo voor de verandering even aan de andere kant van het rijtje gaan kijken. Hij heeft de boel misschien iets te vredelievend ingeschat, maar we gaan het zien.

Verder waren ook Joshua, Fedde, Floor en Tijkie elk goed voor 3 goed voorspelde eindes. Complimenten! Vooral aan Tijkie, die in één klap niet langer meedraait voor de troostprijs, maar werkelijk meespeelt voor de grote knaken. Wat een comeback zeg, ze lijkt Arya wel!

Helaas hebben we wel ook een nieuwe hekkensluiter, en dat is de gulste gever van ons allemaal. Yoeri, als je niet bovenin in de prijzen valt, gun ik jou die troostprijs van harte. Want wat een fooi was dat man! Mijn Tesla to-be roemt je er nog om.

En de bonusvragen

Helaas, voor dit subklassement waren in deze aflevering geen borstjes te bespeuren. Carice deed dus nog wel een dappere poging in het allerlaatste shot van de aflevering, maar helaas kon ze zich niet op tijd meer omdraaien richting de camera voordat ze stierf in de sneeuw. Jammer maar helaas. Valar Morghulis.

En dan, op naar aflevering 4!

Want gelukkig zijn we er nog lang niet hoor. Het favoriete elftal van de Night King mag dan wel vroegtijdig naar huis gestuurd zijn, we hebben altijd nog die vervloekte Lannisters om fatsoenlijk mee af te rekenen. Hoe gaat dat eruit zien? Ik kan niet wachten! Vanaf nu zijn we officieel over de helft, maar hopelijk moet het allermooiste nog komen. Ik kan me niet voorstellen dat het deze aflevering gaat overtreffen, maar wie weet. Het zal niet de eerste keer zijn dat GoT me geweldig weet te verrassen.

Voor onze pool verwachten wij het meest dat er nog een draak van Danaerys aangaat (13x) en dat Melisandre morgen het rode loodje legt (14x). Die laatste zit er natuurlijk niet meer in, maar een draak kan altijd nog met een kruisboog uit de lucht geknald worden. We weten inmiddels dat die beestjes echt niet onsterfelijk zijn. Dus, ik zou zeggen: kom maar door!

Overigens gaat onze leidster in het klassement uit van een vredige aflevering met 0 noemenswaardige sterftes. Die bewaart ze allemaal voor de volgende veldslag in aflevering 5. Is dit een briljante zet, of wordt aflevering 4 juisthét moment om haar in te halen en haar gele trui uit de Iron Throne te pikken?

We gaan het zien, in dé enige echte Nationale Game of Thrones pool! YES!