Zoals jullie wellicht nog wel weten ging ik afgelopen weekend nog even met Floor een weekendje weg om nog wat leuks te doen voordat de bestraling start. Dat was briljant, maar vandaag was het een dag voor de kinderen! Geen weekendje weg met geniale graafmachines hoor, maar wel iets heel bijzonders. Vandaag hielden we thuis namelijk een zogenaamde Ja-dag. Wat dat is? Nou, dat is dus eigenlijk de ultieme feestdag voor kinderen. Op die dag moeten ouders namelijk op alles “ja” zeggen. Inderdaad… op alles. Leuk joh!

En voordat je (net als ik) meteen allemaal extreem uit de hand gelopen doemscenario’s gaat bedenken bij dit maffe idee, moet je weten dat we vooraf gelukkig wel wat spelregeltjes afgesproken hadden hoor. Zo zouden we geen dingen (of dieren) gaan kopen, mag je niets vragen met gevolgen in de toekomst na de Ja-dag, en mag je uiteraard niets vragen waar dingen door stukgaan of waar je iemand anders door kan kwetsen. Dat soort dingen houdt het spelletje gelukkig best wel binnen de perken.

Wat er dan overblijft is eigenlijk niets meer dan een supergezellig dagje met je kinderen. Die voelen zich constant supermachtig en speciaal, en uiteindelijk beleef je ook allemaal lollige dingetjes gedurende de dag. Een van mijn hoogtepunten was toch wel het enorme onderbroekengevecht in de woonkamer van vanmorgen. Dat doe je anders nooit! En dat terwijl die lui dus wel het ene snoepje na het andere vragen. Ik denk dat tandartsen over het algemeen wat minder happig zullen zijn op dagen zoals deze.

Vanmiddag waren we nog naar het zwembad van Center Parks Zandvoort gegaan, en dat was eigenlijk redelijk volgens verwachting. Ik heb zelf namelijk best een intense afkeer voor zwembaden, en zeker als ze dan in die typische vergane-glorie-Zandvoort-stijl zijn, maar goed… voor de kinderen doe je het graag, en ik moet stiekem toegeven dat het vanwege die ja-dag ook best wel leuk was hoor. Zo ben ik met een tikkeltje hoogtevrees en waterangst nou niet bepaald een groot fan van waterglijbanen, maar als je oudste zoontje dan steeds vraagt “papa, wil je van de glijbaan?” en vervolgens drie keer “leuk he, wil je nog een keertje?” zegt, dan kan ik daar ondanks mijn ongemak echt wel om lachen hoor. Wat een gastje 🙂

Later thuis natuurlijk nog ongans gegeten aan popcorn en pizza met een thuisbioscoop, met uiteindelijk nog een creatieve uitspatting door met zijn vieren te gaan kleien aan de eettafel. Ik bak daar niet zoveel van hoor, maar kijk toch eens wat een prachtige mascotte Floor zowaar in elkaar heeft geflanst:

Prachtig knap hoor, het is Harm in 3D! Haha, misschien moeten we er ook maar meteen een T-shirt van maken voor tijdens de chemo straks of zo. De mogelijkheden zijn eindeloos.

Maar wat een dag zeg! Die jongste viel zojuist bijna op de bank in slaap, alleen die oudste gaat natuurlijk echt niet meer naar bed vandaag. “Mag ik nog even opblijven?” Jajaja… maar ik taai hem zo gewoon af hoor. Best vermoeiend, zo’n ja-dag. Maar ook zeker een aanrader. Het is echt niet zo’n chaos als je zou verwachten! Al denk ik soms dat mijn jongens zich ook niet altijd even goed realiseerden wat een enorme macht ze vandaag wel niet in hun kleine kindervingertjes hadden. We gaven ze soms wel een klein duwtje in de goede richting hoor om ze wat aan te sporen (uit zichzelf zitten ze anders misschien gewoon de hele dag achter de tablet of zo), maar ik denk dat menig ander kind er een veel grotere bende van had kunnen maken thuis. Wat dat betreft zijn we er best goed vanaf gekomen vandaag.

Tot zover dit doorsnee lief dagboekje, maar onderhuids zit er natuurlijk wel nog iets aan me te knagen hoor… gisteren schreef ik heel blij dat de datum bekend is dat we gaan starten met de bestraling. Daar ben ik nog steeds blij om hoor, maar ineens voel ik de tijd ook wel heel erg tikken. Ik heb nog maar 3 normale dagen te gaan, en dan gaan we los. Ik vier ze ook maar als een soort bonte avonden denk ik.. niet wild hoor, maar wel zo zorgeloos mogelijk. Wie weet wat de nabije toekomst allemaal voor me in petto heeft.

Tot later lieve allemaal!