Hoi allemaal! Zoals ik al eerder zei, geldt hier op Wateengast.nl tegenwoordig eigenlijk zo’n beetje het motto “geen nieuws is goed nieuws”. Vandaar dat mijn laatste post inmiddels zelfs alweer 12 dagen geleden is. Hoog tijd voor een korte samenvatting dus, met om te beginnen: een medaille! Best vet, ik heb vanmiddag voor het eerst sinds kanker weer meegedaan aan zo’n debiel hardloopevenementje, namelijk de Halve van Haarlem. En natuurlijk deed ik zelf niet de 21km hoor, zelfs niet de 10, maar voor mij was het koningsnummer de 5 kilometer door de binnenstad van Haarlem.

Normaal gesproken draai ik daar mijn hand niet voor om, maar deze keer had ik mijzelf uitgedaagd om het binnen een half uur te rennen (normaal ook geen probleem, maar post-chemo best een flinke dobber). En het is gelukt! Ruim zelfs, en daar was ik toch best even trots op mezelf. En gek genoeg deed dat toch meer met me dan ik had verwacht, want na de finish stond ik daar dus gewoon wat te janken terwijl ik een medaille kreeg en die mislukte DJ nog keihard Corrie van de administratie van IntraLame Consultancy door de speakers feliciteerde. Goed gedaan Corrie.

Anyway: fysiek gaat het dus best de goede kant op. Ik val nog steeds af sinds ik nooit meer snoep en ook mijn oncologie-fysio gaat gestaag vooruit. Afgelopen vrijdag heb ik zelfs nog twee uur klang de longen uit m’n lijf gerend tijdens een heerlijk tennisuitje met collega’s, en dat kon ik best redelijk aan allemaal (los van fikse spierpijn en zo, maar goed). Lekker om te bewegen dus!

Mentaal gaat het ook wel redelijk: ups en downs. Soms kan de wereld me nog steeds gestolen worden, maar gelukkig minder vaak dan eerst, wat denk ik ook weer samenhangt met iets minder vermoeidheid. En andere momenten ben ik onwijs blij dat ik er ben, en geniet ik heerlijk van al mijn nerderige hobby’s (momenteel nog steeds Blender, maar ook heb ik een Steam Deck gekocht om mee te pielen en is er weer een nieuw Zelda-spel uit… meer dan genoeg om me nooit te vervelen).

Wat me mentaal wel nog een beetje dwars zit, is dat ik over een paar weekjes alweer allemaal spannende onderzoeken heb. En daar zie ik toch wel tegenop merk ik… Alsof dit misschien wel eens de laatste normale weken van mijn leven kunnen zijn of zo. Daar kan ik soms wel bang van worden. Maar het is wat het is, en we gaan het weer meemaken allemaal. En tot die tijd: zoveel mogelijk genieten!

Als laatste nieuwtje nog even deze: we hebben weer nieuwe huisdieren in huis… Nadat we jarenlang hebben kunnen genieten van onze mislukte kat Joop, is nu het stokje letterlijk en figuurlijk overgedragen aan onze drie nieuwe wandelende takken Freek, Takkie en Bert. Sja. We konden ze adopteren van een lieve schoolvriendin, en nu staan die takken hier in de woonkamer te doen alsof ze een tak zijn. Voor die beestjes is het dus 24 uur per dag carnaval. Je moet er maar van houden.

Nou ja, tot zover deze update. Ik ga weer verder met genieten van het leven door wederom de tafel af te ruimen en de vaatwasser een kusje te gaan geven. The circle of life. Je zou er eens een liedje over kunnen schrijven.

Houdoe!