Hoi allen! Tijd voor weer een nieuwe update, maar…. waar kan ik in godsnaam nog over schrijven? Ik maak nou eenmaal afgerond geen zak mee, en de dingen die ik meemaak zijn over het algemeen ook weer niet de moeite waard om de wereld in te slingeren. Ter indicatie: zit er iemand te wachten op een blogje over hoe ik gisteren voor de verandering eens aan de andere kant van het bed ging liggen, om dan over het licht verschoven uitzicht op mijn plafond en een saaie beschrijving van het iets hardere Tempur-matras van Floor te lezen? Nee toch, dat dacht ik ook niet…

En ergens merk ik dat ik het ook steeds lastiger begin te vinden om mijn positiviteit vast te houden, en dat helpt natuurlijk ook niet mee voor de inspiratie. Het is gelukkig niet zo dat ik er geen vertrouwen meer in heb hoor, dat zeker niet, maar in deze fase van de wedstrijd is het gewoon moeilijk om er de lol van in te blijven zien. Zeker als je bijwerkingen en vermoeidheid maar tergend langzaam afnemen, en de volgende kuur alweer over 9 dagen mijn PICC-lijn in gaat druppelen (als het goed is).

Zo blijft er steeds minder tijd over voor afleidende ontspanning. Ik slaap veel en lig veel in bed, en dan blijft er maar weinig tijd over om leuke dingetjes te doen. En dat terwijl er tegelijkertijd juist extra veel tijd overblijft om het zat te zijn. Die verhouding is niet zo gezond, en dat uit zich als een soort emotionele vlakheid waar je nou niet per sé blij van wordt. Echt, ik kan niet wachten tot die chemo over een maand eindelijk voorbij is zeg. Dit duurt me allemaal veel te lang!

Maar gelukkig zijn er wel wat lichtpuntjes: ik kan weer wat beter koude dranken drinken zonder dat het voelt alsof er nootjes vastzitten in mijn strot, en het douchen gaat ook weer een beetje beter (slippers de gekste!). Nou ja, en dat is dus zo’n beetje de status van mijn saaie leven op dit moment. Ruilen? Iemand? Hallo? 😉