Het staat met grote letters op een elektriciteitshuisje in de buurt: “Lou was here”. Joh! Op zich is het natuurlijk best aandoenlijk dat sommige zwakzinnige mensen dergelijke geografische ijkpunten voor zichzelf nodig hebben om hun weg te vinden in onze maatschappij, maar ik had het best van Lou kunnen waarderen als Lou na het hebben van deze ingeving, dit eerder op een papiertje had geschreven dan op deze wand. Want wie dat ooit schoonmaken?

Lou in elk geval niet, want Lou is natuurlijk compleet debiel verdwaald. Die staat nu waarschijnlijk ergens in een hoek van een supermarkt tegen het vriesvak te zeggen dat ze hier is, en dat ze net nog daar was. Misschien zegt Lou wel tegen iedereen op straat dat ze momenteel hier is. Alsof iemand dat kan interesseren? Ja, misschien de begeleiders van haar psychiatrische instelling als Lou weer eens is ontsnapt, maar misschien heeft Lou inmiddels wel een enkelband. Dan weet niet alleen Lou waar ze was, maar haar professionele hulp ook. Wel zo handig.

Mocht Lou nu niet begeleid wonen, dan vrees ik toch ook een beetje voor hoe haar woning er wel niet van binnen uit moet zien hoor. Wedden dat op elke deur in het huis staat geschreven met welke kamer ze te maken heeft? Woonkamer. Slaapkamer. Keuken. WC. Gangkast. Lou was here! Lichtknopje. Bed.

Tsja, het leven is niet voor iedereen even gemakkelijk hoor. Lou, als je dit leest: je bent nu hier, achter een computer of achter je smartphone. Als je niet weet waar dat is, ga dan rustig op de grond zitten en wacht tot er iemand voorbij komt. Vraag dan met een vriendelijke stem “Waar is Lou?”. Ga vooral niet rondlopen, dan komt alles vanzelf weer goed.

Maar wat je ook doet, ga nou niet weer op de muur schrijven dat je er bent. Dat is gewoon voor niemand leuk.

Succes!