Ugh, nou gisteren had ik nou even bepaald mijn dag niet zeg. Ik weet niet wat er aan de hand was, maar vanaf het moment dat ik wakker werd vond ik alles stom en kon de hele wereld mij gestolen worden, en dat gevoel is eigenlijk de hele dag niet weggegaan. En dan duurt een zaterdag best lang, heb ik gemerkt. Maar zodra het laatste kind in bed lag ben ik ook meteen mijn nest ingedoken, en dat was volgens mij ook wel nodig. Ik viel meteen in slaap, en stapte 10,5 uur later pas weer mijn bed uit (los van de 100 keer dat ik tussendoor wakker ben geworden hoor, maar dat is eigenlijk wel de standaard tegenwoordig, matig genoeg..)

Maar vandaag was mijn humeur gelukkig weer een stuk beter. De depressie lijkt wat overgetrokken en ik heb weer wat kunnen genieten van dingetjes in het leven. Zo heb ik bijvoorbeeld echt wel lol beleefd aan het bouwen van een automatisch draaiende komeet met Bas, en zijn we met z’n allen naar een boulderwedstrijd gaan kijken op de vereniging van Willem. Voor wie het niet kent: “boulderen” is klimmen zonder touwen boven een zachte bodem, best wel vet om te zien. En er deed 1 meisje mee van ik gok nog geen 15 jaar oud, en ik verdenk haar ervan dat zij stiekem gewoon kon vliegen. Echt waanzinnig knap om te zien hoe zij zonder moeite tegen een bijna vlakke muur op kon klimmen. Die ging echt tegen alle natuurwetten in!

En nu ronden we de dag af met het televisiespelletje “Wie is de mol?”, al geloof ik dat ik dit jaar vanaf de eerste aflevering al zeker weet wie dat is dus dat haalt de spanning er wel een beetje af. Maar ach, ik ben al lang blij dat ik weer wat lol kan beleven vandaag. Stukken beter dan zo’n stom gevoel als gisteren!

Tot zover deze update. Fijne zondagavond en tot vlot!