Owyeah!! Goed nieuws 🙂 Nadat ik maandag de MRI had gehad, mocht ik gisteren weer naar het ziekenhuis voor een overheerlijke sigmoïdoscopie (= kijkonderzoek). Nu zal ik daar geen al te gedetailleerd blogje over schrijven, maar wat ik natuurlijk wel met jullie wil delen is dat ik na afloop van die fijne arts te horen kreeg dat alles er nog steeds goed uitziet. Vet relaxed! Dat wil zeggen: nog steeds geen kanker te zien, geen twijfel, geen operatie. Wat een feest!

En wat een onwijze opluchting is dat zeg. Misschien nog wel meer dan ik me realiseerde. Want ik heb volgens mij de afgelopen maanden onbewust continu naar dit nieuws toegeleefd. Want hoe zat het nou? Stond ik of pauze, of kon ik echt weer “after-kanker-stijl” doorgaan met mijn leven? Ik geloof dat ik dit nieuws nodig had om dat laatste te kunnen gaan doen, dus de opluchting is daarmee echt ongekend.

Na het nieuws voelde het dan ook alsof de hele wereld salto’s aan het maken was en mijn eigen hoofd er nog een paar fraaie koprollen achteraan deed om het compleet te maken. En in de uren erna voelde het alsof de zwaartekracht een tandje zwaarder was gedraaid. Vet maf, maar ook vet heerlijk!

De keerzijde was alleen dat tegen de avond ik een soort emotionele terugslag kreeg van alle stress en de ontlading, ik was echt niet meer te genieten en de hele wereld mocht ter plekke van me ontploffen. Vandaag ben ik nog steeds een beetje labiel wisselvallig geloof ik, maar dat boeit allemaal niets. Wat boeit is dat er geen kanker gezien is en ik dus eindelijk “lekker kan gaan leven“! Onvoorstelbaar zeg. En gek genoeg kan ik het nog steeds niet helemaal geloven..

Maar dat doe ik maar wel, en in elk geval tot we over 3 maanden weer opnieuw gaan kijken. Dan is het oktober en daarmee een jaar na de diagnose. Ze gaan dan weer opnieuw die hele darm bekijken, en een CT scan om te zien of er toch niet ergens verderop een uitzaaiing is gaan liggen om de boel te verstieren. Maar dat is voor later zorg. Voor nu sta ik even met 2-0 voor, en dat is een gevoel waar ik echt wel even van mag gaan genieten.

Wederom een soort achtbaan van emoties dus alhier, maar godzijdank wel eentje van een mooi scenario gezien alle omstandigheden. Dat is wel een klein feestje waard!

PS. o ja, de uitslag van de MRI gaan we volgende week nog formeel bespreken in het ziekenhuis, maar die arts kon gisteren in zijn computer al zien dat die ook goed bevonden was dus die spoiler had ie ook alvast met ons gedeeld. Een mooie kers op de taart was dat!

PPS. en in de tussentijd doe ik ook nog een online cursusje Photoshop, en dit gaf me gelijk een leuk onderwerp voor mijn eerste suffe ansichtkaart-opdrachtje: