
Vandaag is een bijzondere dag! Voor mij dan, want vandaag is het precies 2 oktober, en op precies 2 oktober is het precies een jaar geleden dat ik precies de diagnose ellendeldarmkanker kreeg. Dat was geen allerbeste dag voor mij, om nog maar te zwijgen over het jaartje dat daarop volgde, maarrrrr… ik ben er nog! En dat mogen we vieren. Precies: met een post, op Wateengast.nl. Bij deze dus. Post!
En wat een jaar zeg… maar godzijdank is de achtbaan op dit moment wel in een heerlijk kalm vaarwater gekomen. Mijn leven is nu dat lekkere gevoel dat je hebt als je achtbaan klaar is met zijn ritje en je rustig terug naar de start doorrolt: opgelucht dat je nog leeft, en zwerend dat je dit nooit meer zal gaan doen. En hoe lekker ik me ook voel, toch heb ik wel wat schade opgelopen onderweg.
Zo gaat mijn neuropathie wel de goede kant op, maar ik merk de laatste dagen wel dat ik echt onwijze pijn in mijn klauwen krijg van de kou buiten. En dan is het zelfs nog 12 graden! Dat wordt nog wat deze winter. En verder is daar natuurlijk nog die vermoeidheid. Zoals nu, nadat ik een halve dag heb gewerkt, ben ik constant wat high. Maar wat misschien nog wel het ergste is, is die angst voor dat het terugkomt en de onzekerheid richting het volgende onderzoek. Dat vind ik echt maar niks hoor… Het ene moment ben je dolblij dat je je normale leventje weer kunt leven, en het andere moment weet je 100% zeker dat je over twee weken weer hoort dat je toch de sjaak bent. Niks aan!
Nou ja, het valt in elk geval niet te ontkennen dat het mij het jaartje wel was zeg. Maar gelukkig had het ook voordelen. Zo heb ik eindelijk de tijd gehad om gave dingen te leren zoals Blender en Unity, en als die hele ziekte nooit gebeurd was, was die lollige Harm ook nooit geboren. En dan had ik ook nooit geleerd hoe je een basic 3D model van dit figuur zo kunt laten dansen en twerken:
Haha, wat een gast (stiekem moest ik zelf even hardop lachen hier… moeha!) Hopelijk volgt er nog veel meer van deze nonsens. Op naar mijn volgende kankerversary!
Awoei!