Je kent ze vast wel, die momenten dat je over straat loopt en een parkeerplaats ziet waar een of andere mafketel het voor elkaar heeft gekregen om zijn auto overdwars diagonaal op zijn kant in te parkeren. Of dat ze keurig zo’n vakje op de grond hebben afgetekend, en dat die auto er dan met precies 1 band in staat geparkeerd. In de eerste plaats stoor ik me daar natuurlijk aan, maar ergens schaam ik mij ook een beetje voor mijn soort. Hoe moeilijk kan het zijn? Gelukkig heb ik nu een manier gevonden om met die parkeerplaatsvervangende schaamte om te gaan.

Zo geef ik die gevoelens een plekje door mij in de eerste plaats te realiseren dat het meestal gewoon een Volvo is, en die mensen kan je natuurlijk zoveel dingen kwalijk nemen dat dit er ook nog wel bij kan. 1 frustratiepuntje meer of minder maakt dan ook niet uit toch?

Daarnaast probeer ik er ook gewoon de humor van in te zien. Het is een beetje dat ‘Ter Land, Ter Zee en in de Lucht’, maar dan in het echt. Parkeer ‘m erin of zo, met hindernissen en John Vleminx. Ik zie het al helemaal voor me.

Maar ja, uiteindelijk werkt natuurlijk gewoon het beste om het gewoon naast je neer te leggen en door te gaan met je leven. Wie weet, met een beetje geluk krijgen ze nog een fraaie parkeerboete, en anders weet je zeker dat er ongetwijfeld geen parkeerplekje voor ze vrij is aan de hemelpoort in het hiernamaals.

Dat zal ze leren!