Terwijl mijn snothoofd tergend langzaam opklaart, ben ik zo goed als het kan van mijn rustweekje aan het genieten. Nu het nog kan, want de chemovrije dagen vliegen toch wel snel voorbij. Ik heb nog 2 dagen dat ik niet naar het ziekenhuis hoef, en dan mag ik maandag weer aan de bak om bloed te prikken en wat controles te bespreken met de verpleegkundige (die ik in mijn hoofd steeds “chemo Renee” noem. Topper!).

Het is heel gek, maar ik ben er ook langzaam wel weer klaar voor merk ik. Kom maar door met de volgende ronde! Ik kijk er niet naar uit hoor, maar door die rustweek kan je ook mentaal weer een beetje opladen. Die ongemakken van die chemo veranderen toch langzaam in een herinnering, en dan is het ook minder vervelend om weer terug te gaan naar die prikkende handen en suffe mutsjes. Kom maar op!

In de tussentijd ben ik dus heerlijk aan het programmeren voor mijn eerste game. Superlollig, ik volg dus een online cursus waar je aan de hand van een aantal voorbeeld games steeds meer te weten komt over hoe dat allemaal werkt. Nu kan je dat natuurlijk braaf allemaal doen, maar je kunt natuurlijk ook lekker uit de bocht vliegen en er een compleet eigen draai aan geven. Ik vermaak me daar heerlijk mee, en zal jullie morgen het eerste resultaat laten zien. Hopelijk kunnen jullie er dan net zo om gniffelen als ik 😉

Nu nog even lekker de puntjes op de i zetten, en dan weer snel naar bed. Want ook al zit ik in mijn rustweek, mijn energie is soms echt nog wel ver te zoeken. Alsof mijn lijf op een oude batterij draait die je veel vaker moet opladen dan toen je hem net gekocht had… je weet wel.

Dus dat. Heel veel plezier allemaal dit weekend en graag tot morgen bij de waanzinnige bekendmaking van mijn allereerste eigen gepubliceerde game. Heel klein tipje van de sluier: onze Harm zit er ook in hoor. Moeha!