Yes hoor, het is gelukt: ik ben weer eens jarig! Vandaag tik ik die machtig mooie mijlpaal van 40 jaar aan. Supervet! En toevallig zijn mijn kinderen ook nog eens vrij van school vandaag, dus we hebben hier een heerlijk gezellig en rustig verjaardagje thuis met z’n allen. En om het feestje compleet te maken kwamen vanmorgen ook nog eens mijn ouders, broer en schoonmoeder op visite voor een taartje. Zo voel ik me toch nog echt een beetje jarig. Precies zoals ik dat vandaag het liefste zou willen allemaal!
En gelukkig voel ik me de laatste tijd ook goed genoeg om visite te ontvangen. Los van die tintelende vingers en vermoeidheid, gaat het me over het algemeen eigenlijk best goed af, dus dat is wel hoopvol voor de 17 weken die nog komen gaan. Na de visite dook ik wel gelijk weer mijn nest in om wat bij te tanken, maar daar is niets vervelends aan hoor. Ik hou stiekem wel van dutjes, dus ook op mijn veertigste verjaardag π
Maar al met al is het natuurlijk wel een hele vreemde dag, dat valt niet te ontkennen. Door die kanker is het totaal niet hoe ik me altijd had voorgesteld hoe het zou zijn om 40 te worden. En sja, de grote olifant in de kamer is natuurlijk wel die spannende hamvraag: hoeveel verjaardagen ga ik hierna nog krijgen? Nu heb ik dat natuurlijk nooit geweten (en jullie ook niet van jezelf), maar de kans dat het er minder dan 5 zijn is voor mij waarschijnlijk gewoon wel een stukje groter dan voor de meesten van jullie op dit moment.
Ter verduidelijking: volgens de statistiekjes geneest pak ‘m beet drie kwart van de mensen in mijn situatie helemaal. Dat wil zeggen: na 5 jaar zijn ze nog steeds kankervrij, en daarna stoppen ze met tellen voor deze statistiek. Dat is best een grote kans gelukkig, maar als je dat percentage omdraait is het toch ineens wel eng. Dus blijven duimen met zijn allen voor een goede afloop, goed? Doe ik dat ook! Op dagen als deze sta je er alleen wel even extra bij stil, en dat voelt natuurlijk wel vreemd… maar ja. Ook that’s life!
En wat ik jullie verder nog mee wil geven op deze bijzondere dag, is dit: ouder worden is echt te gek! Ik heb er nog nooit zo bij stil gestaan, maar de laatste tijd realiseer ik me meer dan ooit dat je eigenlijk superblij mag zijn met elke verjaardag die je aantikt. Ouder worden is een luxe die lang niet iedereen is gegund. Daar staan we vaak helemaal niet zo bij stil met z’n allen.
Dus mocht je er ooit tegenop zien om 30, 40, 50, 60, 70, 80, etcetera te worden… denk dan gewoon terug aan alle tijd die je van het leven hebt mogen genieten, voel je gezegend en proost in respect op alle mensen die jouw mijlpaal niet in goede gezondheid hebben mogen halen. Je waardeert pas Γ©cht wat je hebt als je het kwijt bent, en dat geldt voor niets zozeer als voor het leven. Maar ja, dan is het te laat π
Nou ja, zo kan ik natuurlijk nog wel even doorschieten in een compleet weemoedige, filosofische bui, maar dat zal ik jullie besparen. Mocht je echter toch wat dieper met me willen nadenken hierover, dan heb ik hier in het verleden ook ooit mijn kijk op de zin van het leven gegeven: Wat is de zin van het leven? Spoiler alert: het is ook weer niet zo ingewikkeld allemaal! π
Dus dat! Ik ga snel weer even koekhappen of zo. Oe, en mocht je je trouwens afvragen hoe het met die bergen Lego zit: die zijn nog onderweg uit Denemarken! (serieus, via een onbekend webshopje was het goedkoper… dus die komt eraan en dan deel ik een foto).
Hele fijne dag allemaal en tot morgen!
Met vriendelijke hieperdepiep,
Hoera