Oh nee toch, wat een dag. Vandaag is de bom gebarsten en staan we helaas op het punt van een grote oorlog. Maar hoe groot? Dat weet (nog) niemand. Maar dat dit een gare bende gaat worden staat wel vast. Ugh.. en ik had me net zo verheugd op een zorgeloze zomer na die coronatoestand van de afgelopen jaren!

Vandaag gaat zeker weten de geschiedenisboeken in, maar op welke plek? Is vandaag de eerste bladzijde van hoofdstuk 6 in de examenstof van alle VWO-leerlingen in 2042 over de Derde Wereldoorlog? Is dit de eerste hal in een nieuw museum? Waar staan we vandaag? Ik ben daar best een beetje angstig voor eerlijk gezegd.

Gelukkig heb ik het wel vaker fout gehad in mijn voorspellingen op de actualiteiten (zoals hier toen ik verwachtte dat al onze ziekenhuizen zouden gaan overstromen), dus ik hoop dat vandaag weer zo’n fout gaat zijn. Maar ergens zegt mijn onderbuikgevoel dat dit het begin is van een hele nare periode. Voor ons, maar zeker weten voor een heleboel andere mensen op onze planeet.

Wanneer leren we nou toch eens hoe we gewoon normaal samen kunnen leven met z’n allen? Ik bedoel, hoe moeilijk kan het zijn?