Vandaag ben ik voor het eerst in tijden weer eens naar de Efteling geweest, en hoe gaaf het ook was: het was natuurlijk toch een beetje anders dan anders. Normaal gesproken is het daar één fabelachtige, onbezorgde bende, maar nu ontkom je uiteraard toch echt niet aan alle noodzakelijke coronamaatregelen om ons heen. En dat haalt toch hier en daar het sprookje uit de lucht hoor.

Op de grote paden en pleinen merk je er op zich niet eens zoveel van hoor, maar vooral in en rond de attracties gaat alles er gewoon wat onwerkelijk aan toe. Alle attracties zijn voor de helft leeg om aan de afstandsregels te kunnen voldoen. Het onvermijdelijke gevolg is dan natuurlijk dat alle rijen ook gelijk twee keer zo lang zijn. Of langer, want ook in de rij moet je natuurlijk die afstand bewaren. En bij de WC’s is het wel echt gewoon een heel erg langdurig gekloot allemaal, aangezien er om de beurt steeds 1 huishouden de hele toiletunit ter beschikking krijgt. Dat duurt wel even met al die gezinnetjes…

Bij de meeste attracties hebben ze nu dan ook allemaal extra ruimtes voor de rijen ingericht, die meestal overal netjes zijn afgewerkt met plexiglas schotten of zeilen tussen de zig-zag-paadjes. Het is allemaal even gek, maar het werkt best wel prima. En dat je attractie half leeg is maakt natuurlijk ook niet uit. De enige plek die ik bezocht heb die wel echt aan sprookje in moest leveren was eigenlijk Villa Volta, waar in elke kamer 8 stippen waren waar je op mocht gaan staan om naar het verhaal te luisteren tussen de schotten. Beetje een dooddoener voor de sfeer wel.

Maar verder was het eigenlijk wel heel erg goed te doen, zo’n Efteling in coronatijd. We hadden in de praktijk meer last van het weer dan van de maatregelen. En omdat je nu moet reserveren en er dus niemand spontaan naar de Efteling gaat, is er dus ook niemand die zich laat tegenhouden door een grijze miezerdag. Je staat dus in een net zo volle Efteling te wachten als een gewone zomerdag, maar dan nog langer dan normaal.

Nee hoor, als ik het voor het zeggen had stopten we natuurlijk meteen met die hele corona, maar ja. Het is er nu eenmaal. Ik ben al lang blij dat we toch nog gewoon de straat op kunnen om überhaupt naar de Efteling te gaan. En hoe het ook is, de Efteling blijft altijd een sprookje voor het hele gezin.

Zeker als je voor het eerst in je leven met je eigen zoontje in een achtbaan zit. Die nieuwe kinderachtbaan Max & Moritz is echt te gek!