Van oudsher is voetbal een analoge sport. Dat wil zeggen dat elke partij binnen de speeltijd zo veel doelpunten mag maken als ie wil, zolang het er maar niet minder dan nul zijn en het totale aantal afgerond wordt in hele doelpunten. Om een winnaar aan te wijzen is het echter helemaal niet nodig om vaker dan 1 keer te scoren. Sterker nog, het is behoorlijk inefficiënt om vaker dan één keer naar het doel te moeten rennen. Denk maar eens mee.

Zolang de tegenpartij niet scoort zal het scoren van 1 doelpunt nog altijd 100% meer zijn dan het aantal van de tegenpartij en als je dan gelijk affluit is meteen duidelijk wie heeft gewonnen. Een extra doelpunt staat dan gelijk aan een hoop extra rennen en zweten en daar wordt natuurlijk niemand blij van. Door dit zinloos gescoor te elimineren haal je alle overbodige waste uit het toernooi en zou je in principe gewoon binnen een lekker lean minuutje klaar kunnen zijn.

Dat betekent dat je 89 minuten extra overhoudt om te vullen met reclame en slap geouwehoer over de nieuwe CD van een of andere uitgerangeerde Slavische voetbalkeeper met een real-life soap. Ook wordt het voorspellen van voetbalpooltjes in een binair stelsel opeens een stuk simpeler, aangezien je alleen nog maar hoeft te kiezen tussen 1-0, 0-1 of 0-0. Daar zit toch iedereen op te wachten?

Geloof mij maar, digitalisering in het voetbal is de toekomst.

Binair de gekste!