Ik hou van geschiedenis. Dat blijkt ook wel uit het feit dat ik mijzelf soms helemaal kan verliezen in een goede partij amateurhistorica. Dan neem ik een oud voorwerp uit de buurt en probeer ik daar het herkomstverhaal tot in het diepste uit te pluizen. Deze week heb ik mijn oog laten vallen op een bijzondere eye catcher in Haarlem: de Grote Kerk. Na dagen observatie, besnuffelen, wikken en wegen heb ik eindelijk kunnen achterhalen waar dit inposante bouwwerk zijn naam aan heeft te danken.

In de eerste plaats heeft dit ermee te maken dat het gebouw een kerk is. Mijn vermoeden is meermaals bevestigd doordat er allemaal plaatjes en beeldjes van Jezus (de zoon van God, red.) in hangen. De mensen die dit gebouw getimmerd hadden waren daar duidelijk helemaal idolaat van. De kans is groot dat hier vroeger ook allemaal mensen kwamen om te bidden en zo. En koekjes eten, verhalen vertellen, allemaal dingen die mensen graag doen in een kerk. Vandaar ook het woord “Kerk” in de naam van dit gebouw.

Daarnaast is mij opgevallen dat deze kerk niet middelmatig van omvang is. Klein durf ik het niet te noemen, eerder groot. Toen ik hier een paar nachtjes over had geslapen, viel ineens het kwartje: “zou de grote vorm van die kerk misschien een hint zijn naar de naam van de kerk?” Ik ben onmiddellijk op onderzoek gegaan en heb in de omgeving van de kerk aan 17200 mensen gevraagd hoe groot zij die kerk zouden noemen. En wat bleek? 92% van de ondervraagden vond het echt een grote kerk. Eureka.

Samenvattend: het gebouw is groot, het gebouw is een kerk. Toen kon ik alle puzzelstukjes in elkaar schuiven en lag daar ineens het antwoord voor me in goud-heilige letters: De Grote Kerk! In Haarlem. Dat moet het zijn!

En zo heb ik eindelijk het belangrijkste raadsel opgelost van de post-moderne tijd. Beetje jammer alleen dat ik er later achter kwam dat die kerk stiekem een hele andere naam heeft, maar dat is voor een andere keer.