De spanning in mijn leven kent momenteel geen uitschieters. Zo komt het dat ik laatst op het puntje van mijn stoel zat te kijken naar een spinnetje dat met een stuk draad zat te klotsen. Wonderbaarlijk hoe zo’n beestje dat toch altijd weet te flikken. Maar ook schoot wederom die vraag door mijn hoofd, die ik mijzelf al zo vaak gesteld heb maar waar ik nog nooit een antwoord op heb gezocht: hoe krijgt die gast het toch voor elkaar om zo’n plakkend draadje tussen twee punten op grote hoogte heen te spannen?

Onvoorstelbaar, want zoals we allemaal weten is kantklossen pure topsport. Die spinnetjes trekken dit allemaal naar een nog veel hoger niveau. Stel je eens voor dat iemand jou een enorme plakbandrol geeft die jij in Amsterdam tussen de puntjes van de Schreierstoren en de Oude Kerk in Amsterdam op moet hangen. Dat gaat je toch never nooit lukken?

En toch krijgen spinnetjes het wel voor elkaar, vrij snel nog ook. Omdat ik niet langer in onwetendheid wilde leven, heb ik het opgezocht op Google. En wat blijkt? Hij schiet hem dus keihard uit zijn bakkes! Of in elk geval uit de plek waar hij zijn draad uit kwakt. Kijk maar eens naar dit beeldmateriaal. In het eerste filmpje zie je de techniek zoals ons oude vertrouwde klokhuis het ons uitlegt:

Het gaat me dan dus om die eerste brugdraad, maar als ik vervolgens deze baas bezig zie snap ik eindelijk wel hoe ze het flikken:

En hiermee is dan eindelijk bewezen dat we ondanks alles in een ongelofelijk vette tijd leven met het internet en YouTube onder onze vingertoppen.

Weer wat geleerd!