Ik heb het al gemerkt: dat gaat bijna niet. Toen mijn zoontje kleiner was ging dat allemaal een stuk makkelijker. Nu is hij vier en trekt hij mijn verklaringen over de wintertijd openlijk in twijfel. Zo werd ik er gisteren gewoon keihard van beschuldigd dat ik hem veel te laat ophaalde van de opvang. Ik maar uitleggen dat we overal de klok verzet hebben en dat hij dan vanavond ook later naar bed kan en zo. Maar nee hoor. Zijn conclusie? “Ik geloof je gewoon niet papa.” Sja…

Daar sta je dan als vader. In het donker, een uur te laat volgens je kind. Dan ging dat vroeger toch een stuk makkelijker. Althans, als baby was dat tijdsverschil natuurlijk helemaal verschrikkelijk. Zo’n baby trekt zich namelijk helemaal niks aan van onze gekke ideetjes. Die begint dan alleen maar een uurtje eerder of later te piepen met z’n onmogelijke slaapritme. En wij maar later naar bed gaan…

Een dreumes kan je nog wel een beetje om de tuin leiden door hem wat later naar bed te doen en uit te putten. Maar een nieuwsgierige kleuter? Die kan je echt niks wijsmaken hoor.

Weer iets om rekening mee te houden tijdens het opvoeden van je kind…