Nou, voor mij is dat nog verdomd moeilijk. Het is heel gek, want als ik eerlijk ben beschouw ik mijzelf toch niet bepaald tot de grootste randdebielen op deze aardbol, maar als ik mijzelf in actie zie met een simpele appelboor blijkt daar anders helemaal niets van. Hoe moeilijk kan dat in vredesnaam zijn?

De instructie is vrij helder: je steekt de appelboor aan de ene kant in je appel en aan de andere kant komt ie er dan uit met een klokhuis erin. Bij mij komt het echter veel vaker voor dat ik hem er wel aan de goede kant insteek, maar dat ie er dan toch opeens halverwege aan de zijkant weer uitkomt. Ergens onderweg maakt ie steeds een bocht van 90 graden. Dat kan toch niet kloppen?

Voor mijn zelfrespect is het te hopen dat ik deze simpele handeling toch ooit nog in de vingers ga krijgen. Voor je het weet is je leven voorbij en dan word je dus mooi voor eeuwig herinnerd als die zwakzinnige stumper die niet eens fatsoenlijk met een appelboortje overweg kan.

Dat wil je niet. Misschien moet ik daarom maar gewoon zo’n unit kopen, dat scheelt een hoop frustratie:

Update: elk nadeel heb z’n voordeel! Als ik nu elke keer een foto maak van mijn mislukte appelboring, kan ik daar over een paar jaar een prachtige kunstgalerie mee vullen. Vette appelshizzle! Hier nummer 2: