Het kan snel gaan in het leven. Begin dit jaar schreef ik nog vol trots hoe gelukkig ik wel niet was met mijn betrouwbare Mitsubishi Colt van 14 jaar oud. Sindsdien is dat snel achteruit gegaan. In maart mochten we al 750 euro’s lappen vanwege een vastgelopen remklauw, vandaag doet een losgeschoten stabilisatiestang daar nog rustig een klein schepje bovenop. Daar gaat mijn vertrouwen… au!
Op zich zijn het niet zozeer de kosten die het hem doen (al stak ik die 95 euro liever in mijn aanstaande Tesla), maar het is meer het moment dat echt te ruk is voor woorden. Op wat serieus de warmste dag van het jaar is, staat mijn vrouw nota bene in het Stdshrt vn Amstlvn aan de kant van de weg met een zwaar opgewarmde baby. Daar wordt een mens niet vrolijk van. Maar gelukkig ben ik gelijk als een ware Supergrover van mijn werk weggevlucht om haar uit de nood te helpen. Met dank aan mijn heldhaftige collega Tom kwamen we net op tijd om de dag te redden. En dan begint de pret.
Na anderhalf uur wachten op straat mag je ook nog eens een uurtje wachten in de werkplaats tot de boel weer gefixt is. En terwijl ik dit nu schrijf in de wachtruimte van de garage realiseer ik me dat mijn geliefde Colt toch niet meer zo geliefd is als vroeger. De liefde is bekoeld en ik heb het gevoel dat hij me op elk moment kan verlaten. En natuurlijk zal dat weer een moment zijn dat ontzettend slecht uitkomt. Dat is best een beetje beangstigend.
Zeker omdat we dit jaar met het hele gezin inclusief Colt naar Frankrijk willen rijden om een croissant te eten. Gaan we dat wel redden? Het is in elk geval het overwegen waard om een relatie te gaan beginnen met een nieuwe auto. Eentje die me niet zomaar in de steek kan laten…
Maar eerst nog een kopje zompige filterkoffie zoals je dat alleen in garages kunt vinden. Als je eraan gaat, dan ook helemaal tot aan het gaatje!
Auto’s de gekste… ik hoop maar dat die Tesla niet lang meer op zich laat wachten!