Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: enorm! Serieus, ik had er een stuk meer van verwacht maar in de praktijk blijkt dat er echt helemaal niks aan is om te stoppen met koffie. Eerder stopte ik al met roken en alcohol en dat was me zo goed bevallen dat ik stiekem hoopte dat ik me ook beter zou gaan voelen als ik zou stoppen met die andere afhankelijke stop: cafeïne. Helaas, in werkelijkheid voelde ik me alleen maar slechter en ook na twee weken werd het niet veel beter… Hier in het kort de uitkomsten van dit experiment.
Dag 1: rampzalig!
Wát een koppijn. Wát een humeur. Wát een vermoeidheid… serieus ik heb me zelden zo belabberd gevoeld als die eerste dag vol ontwenningsverschijnselen. Hier was ik wel wat van geschrokken, aangezien ik zonder enige voorbereiding cold turkey aan dit experiment was begonnen. Ik had me simpelweg niet gerealiseerd dat mijn lichaam zo afhankelijk was geworden van die vele bakken koffie per dag. Maar goed, als het zo zwaar is zal het wel niet voor niets zijn. Toch?
Dag 2: iets minder rampzalig
Gelukkig is de hoofdpijn wat gezakt, maar de vermoeidheid blijft. Daarnaast merk ik dat ik moeite heb met het ochtendritueeltje. Ik mis gewoon dat bakkie troost als ik om 5 uur de eerste luier mag verschonen. Tot nu toe niks aan, maar als het zo zwaar is zal het wel niet voor niets zijn. Toch?
Dag 2 tot 7: op zoek naar alternatieven voor koffie
Om dat gemis tijdens mijn ochtendritueeltje goed te maken ben ik dan maar zware thee gaan drinken. Daar zit kennelijk ook wat cafeïne in dus het is een beetje vals spelen, maar toch. Het werkt, zeker met een scheutje koffiemelk erin. En dat smaakt helemaal niet verkeerd ook!
Week 2: waar blijven die voordelen nou?
En nu had ik toch wel wat voordelen verwacht. Misschien wat scherper. Beter slapen. Minder vaak eruit ‘s nachts voor het toilet of zo, maar helaas. Niets van dit alles. In plaats daarvan mis ik gewoon nog steeds mijn makkelijke koffiemomentje. Laat ik dus maar weer stoppen met die onzin, als de twee weken erop zitten. Lame…
Dag 15: eindelijk weer koffie!
Hoera, vandaag is de eerste dag dat ik mezelf weer koffie gun na dit toch wel redelijk riant gefaalde experiment. In plaats van dat ik me beter ging voelen bleek juist op alle vlakken het tegenovergestelde waar. En dus ging ik vanmorgen vol goede moed naar de Starbucks om een mooie sloot cappuchino te halen. Helaas was die dicht en moest ik naar zo’n klotekiosk, maar toch: het was een genot om eindelijk weer echte cafeïne te kunnen drinken!
Maar: de conclusie
Echter! Wat me wel opviel is dat ik het net iets minder vind geworden dan voorheen. Zeker mijn daaropvolgende bakje Senseo vond ik stiekem helemaal niet om over naar huis te schrijven. Het is in elk geval niet lekker genoeg om weer in dat oude patroon van 5+ bakken per dag te vervallen. Mijn plan voor nu is dan ook om me misschien in de ochtend en aan het eind van de ochtend met een bakkie troost te verwennen, maar om tussendoor gewoon maar wat meer thee te gaan drinken. Dat zal vast wel beter zijn voor mijn hart of zo en dan hoef ik me zelf ook weer niet zo ontzettend te ontzien.
Maar over het algemeen: doe maar niet hoor, dat stoppen met koffie! Daarvoor zijn de voordelen zo verwaarloosbaar dat ze niet opwegen tegen het genot van een fijne bak om de dag mee op te starten.
Ach ja, weten we dat ook weer toch. Je moet alles een keer proberen!
