Ik weet niet of dit voor alle kinderen opgaat, maar die van mij zit dus de hele tijd kattenbrokjes te eten. Dit was een paar maanden geleden al zo, maar nu deelt hij ze dus ook nog eens aan iedereen uit terwijl hij er vrolijk op zit te knabbelen. En toen begon me ineens iets op te vallen…

Mijn jongste heeft namelijk verdomd veel trekjes van onze kat overgenomen (waar ik overigens geen supergrote fan van ben). Als er ergens in huis een deur dicht is, gaat onze jongste er dus de hele tijd met zijn voorpootjes aan krabben, net zo lang wij hem zijn zin geven om van zijn jengelige gemauw af te zijn.

Maar ook vindt ie het superleuk om met water te knoeien, in de kattenbak te graven, naar eten te schooien of om zonder enige reden allemaal voorwerpen van de tafels en kastjes af te tikken. Typisch van die bezigheden waarom ik nou niet bepaald een kattenmens te noemen ben. Hoe kan dit toch?

Het enige waar ik uit kan opmaken dat mijn kind niet stiekem als kat geboren is, is het feit dat ie geen 20 uur per dag aan het slapen is. Was het maar zo’n feest… die gast begint zijn dag gewoon midden in de nacht opnieuw om verder te gaan met kloten hoor.

Nee, wat dat betreft lijkt Bas toch echt meer op Joop dan op mij. Rare beestjes, die katten/kinderen…

Ik weet in elk geval wel al wat hij van mij voor zijn verjaardag gaat krijgen: