Zojuist heb ik weer een goed gesprek gehad met mijn zoon. Uit de aantekeningen die ik gemaakt heb probeer ik hier de kern van zijn verhaal met jullie te delen, maar ik merk dat ik nogal moeite heb om er een logisch verhaal van te maken. Snappen jullie dit misschien?

Willem wees me namelijk duidelijk op het bestaan van zogenaamde elektriciteitskamelen. Die schijnen namelijk wel gaaf te zijn. Het zijn er zes en ze lopen op rode stroom (niet groen dus). Eigenlijk lijken ze heel erg op robot-elektriciteitskamelen maar dan zonder naam. Ze kunnen alle kleuren zijn en (dit is heel belangrijk), ze maken snoeren open met hun gezicht. Dat riep bij mij wel de nodige vragen op. “Ehm… waarom?” vroeg ik toen maar.

Elektriciteitskamelen maken snoeren open met hun gezicht omdat ze stekkers eten en uit alles lekker de elektriciteit opdrinken. Als ze dan eenmaal genoeg elektriciteit hebben gaan ze elkaar schokken geven en dan moeten ze lachen. Als ze echt heel blij zijn schieten ze ook lasers uit hun ogen, maar wel alleen soms.

Op zich kunnen ze heel lief worden, maar dan moet je wel eerst alle stroom uit ze halen en een hek om ze heen zetten waarop staat “Verboden voor elektriciteitskamelen”. Dus.

Serieus, die gast kan soms raaskallen joh… en dat op zijn vierde al.
Misschien wordt het wel een rapper. Of een poëet. Een held is het al, die Willem!