Vandaag moest ik voor de verandering weer een dag op kantoor werken, en dat is best wel even wennen. Natuurlijk omdat je dan weer alle kantorigheid in al haar glorie mag ervaren, maar ook zeker vanwege dat andere, compleet zinloze fenomeen: reistijd. Ik kan daar maar niet over uit. Wat is dat toch ongelofelijk zonde!

Vandaag ben ik al met al ruim 2 uur bezig geweest om van A naar B via C en weer terug te gaan, en in die tijd waren er ontzettend veel dingen die ik beter had kunnen doen. Want wat is nou de toegevoegde waarde van in een file staan, of een beetje glazig naar een rijbaan kijken en proberen er niet vanaf te rijden? Man, dan heb je ook nog een opbreking hier en daar, en de zinloosheid van je tijd is compleet. Wat een verspilling!

Het is dat ik me de laatste tijd meer dan ooit realiseer hoe kostbaar je (vrije en/of werk)tijd wel niet is. Waarom zouden we daar dan zo waardeloos mee omspringen? Tuurlijk, het is leuk om je collega’s in het echt te zien en soms ook best wel nuttig, maar ik vind dat onder de streep eerlijk gezegd niet opwegen tegen het productiviteitsverlies van de spits.

Laat mij maar lekker thuiswerken hoor. Beter!