Ik kan het nog steeds niet geloven. Iedere ochtend als ik wakker word, duurt het een paar seconden en daarna is het eerste wat ik denk: niet?! Dit kan toch niet waar zijn allemaal? Maar toch. Dan open ik de gordijnen en zie ik in de verte helemaal geen vliegtuigen vliegen boven Schiphol. Dan kijk ik op straat en zie ik niemand. Dan kijk ik op het nieuws en zie ik allemaal narigheid en gedoe…

Helaas, het is gewoon waar.

Echt.

Onvoorstelbaar hoe snel je vertrouwde wereld kan omslaan zeg. Een weekje geleden zei ik nog ‘tot maandag’ tegen mijn collega’s, en nu ben ik ineens hartstikke vertrouwd in videobellen en in Skype. Maar ja, het is gewoon maar weer wennen aan de nieuwe situatie en ongetwijfeld komen er ook weer nieuwe mooie dingen uit naar voren.

Zo leer ik mijn kinderen een stuk beter kennen en is het opeens een stuk makkelijker om alles in perspectief te zien. En wie weet hoe de wereld er na deze ergste virusgolf uit gaat zien? Ik denk in elk geval dat we vanaf het moment dat we weer massaal naar buiten mogen in elk geval een heel gezonde frisse blik op de wereld zullen hebben.

Bevrijdingsdag gaat weer betekenis hebben en laten we als-je-blieft eindelijk normaal gaan doen en die vitale beroepen serieus waarderen en respecteren met z’n allen. Laten we stoppen met onzinnige consultancy en ons gewoon gaan bezig houden met wat werkelijk belangrijk is.

Dan is deze crisis in elk geval niet voor niets geweest!

Liefs,

Gast