Het is namelijk niet zo dat je jezelf ontzettend hebt kunnen ontwikkelen terwijl je daar ligt te creperen van de keelontsteking. Ik in elk geval niet.  Ik heb met moeite nog wat stukjes live geknald maar dat was het dan wel zo’n beetje. Om nou te zeggen dat ik beter ben dan eerst?

Nou, nee. Op zijn best zou ik mezelf nu net zo goed als eerst noemen. Of net zo slecht, afhankelijk van je insteek. Maar hoe goed ik ook ben: ik ben al lang blij dat die vuige ziekte eindelijk weer achter de rug is! Morgen kan ik gelukkig weer lekker aan de bak, en daar heb ik zin in.

Nu moet ik alleen niet vergeten om me weer fantastisch te melden op mijn werk…