Hoera! Vandaag is na 4 zware weken eindelijk een einde gekomen van mijn onvoorstelbare löss-dieet. Nadat ik 28 dagen lang niets anders dan zompige stukjes mos en warme potgrond heb gegeten, mocht ik vandaag eindelijk weer los op vlees, eieren en zoete dingen. Over deze dag heb ik 28 nachten gedroomd, maar nu het eindelijk zover is valt het me eerlijk gezegd best wel tegen. Wat is hier in vredesnaam aan de hand?

Tuurlijk, het smaakt allemaal best wel lekker hoor, maar simpelweg niet zo episch als ik me had voorgesteld. Het valt me allemaal best zwaar op de 7 kilo minder zware buik, en daardoor geniet ik er niet zo van als ik had gedacht. Is dat wat een dieet van gras en takjes met je doet? Want als dat zo is, is dat dieet nog veel vervloekter dan ik aanvankelijk had gedacht! Dat het pittig was verbaasde me niet, maar als ik had geweten dat mijn smaak er permanente schade aan zou overhouden was ik er natuurlijk nooit aan begonnen.

Woensdag komt in elk geval de definitieve test. Dan doe ik me tegoed aan een halve Oostzee vol sashimi. Als daar ook maar 1 stukje niet van smaakt begin ik een publieke hetze tegen dit fiber-fueled dieet. Want een beetje afvallen is prima, maar het moet natuurlijk wel leuk blijven!