Best bijzonder. Eerder schreef ik al hoe mijn zoontje het verschrikkelijk vindt als we hem een nieuwe romper aantrekken. Nu hij inmiddels ruim 4 maanden oud is, is dat nog steeds niet heel erg veranderd. Gelukkig niet altijd, maar meestal zet ie het toch weer op een krijsen als er een nieuwe romper aan zit te komen. En hoe voorzichtig, snel of langzaam we dat aankleden ook doen, het resultaat is steeds hetzelfde. De enige reden die ik hiervoor dan nog kan verzinnen, is dat ie simpelweg gewoon liever in zijn nakie is. En dat zie je ook wel…

Want zodra zijn kleren ook maar heel even uit zijn begint ie gelijk te lachen als een malle en grijpt ie aan alles wat los en vast zit. Hij kwijlt rustig zijn hele navel vol en ontdekt om de haverklap een nieuwe vetplooi om eens lekker goed op te spacen. Heel leuk voor hem, maar voor ons als verzorgers is dat naaktlopen van hem eigenlijk helemaal zo gek nog niet. Op deze manier krijgt ie ook niet de kans om al zijn rompers onder te kosten en met deze hitte hoef je je ook geen zorgen te maken of ie niet te warm aangekleed is. Is het dan misschien een idee om hem gewoon zijn zin te geven en hem lekker naakt door het leven te laten gaan?

Hoe verleidelijk dat ook is, misschien toch maar beter van niet. Naast het feit dat je in Nederland gewoon keihard beschutting tegen kou en regen nodig hebt, is het dragen van kleding ook een handige les voor de toekomst. Want Let maar eens op: in de top van het bedrijfsleven en de politiek draagt iedereen kleding. Je zou haast gaan denken dat het noodzakelijk is om iets om je kont te dragen als je fatsoenlijk wilt meedraaien in de samenleving.

En dat leren we die kleine bas dan ook maar. Sorry jongen, zo hebben we dat nou eenmaal bedacht met z’n allen…