Afval scheiden is belangrijk, maar ook een beetje lastig. Werkelijk alles moet je tegenwoordig scheiden: groente, fruit, schillen, papier, batterijen, groen glas, olie, kernafval, plastic, toiletspul, alles moet in een ander vakje. Ik vind dat een heel moeizaam proces en daar kan ik best wat professionele hulp bij gebruiken. Nu ga ik nog te vaak de mist in.

Laatst zag ik het echt een keer niet meer zitten en toen heb ik glas in mijn vuilniszak gegooid. Inderdaad, dat heb ik gedaan. Als ik de eco-industrie mag geloven heb ik er nu eigenhandig voor gezorgd dat mijn kind en eventuele kleinkinderen geen toekomst meer hebben. Maar hoe anders had dit kunnen zijn met een beetje professionele hulp? Voor mijn nageslacht is het beter als mijn afval uiteindelijk begripvol uit elkaar gaat. Alleen krijg ik dat niet voor elkaar.

Als ik mijn glas wil scheiden moet ik naar de glasbak lopen en daar had ik gewoon helemaal geen zin in. Als er op zo’n moment professionele scheidingsbemiddeling aan mijn deur had gestaan was het heel anders gelopen. Die had ik met liefde mijn glazen flessen meegegeven en als ie tijd had mocht ie natuurlijk rustig mijn vuilniszakken doorpluizen om alles lekker te categoriseren. Al had ie mijn afval op alfabetische volgorde gelegd, als hier de potentiële tussenkomst van een rechter mee voorkomen kan worden ben ik daar natuurlijk helemaal voor in.

Waarschijnlijk wordt de wereld dus voor iedereen beter als afvalscheidingsbemiddelaars op gezette tijden langs de deuren gaan lopen. Tenminste, als ze het gesorteerde afval dan maar niet achteraf alsnog op één grote hoop gooien. Want ergens heb ik zo’n vermoeden dat dit op dit moment toch nog vaker gebeurt dan we denken…