Nou, ik heb weer eens wat nieuws hoor. Dit keer geen nieuwe hobby of leuke flauwe grap, maar gewoon een kwaaltje van het een of ander. Gisteravond lag ik namelijk met mijn e-reader in bed, en ineens voelde het alsof er een haartje in mijn oog zat of zo. Beetje pielen, en even later werd mijn oog steeds dikker en dikker. En nu? Yep, alsof ik door een bokser onder mijn oog geslagen ben. En dat terwijl ons huishouden lekker gezellig in de corona-sferen is. Excellent!

Maar is dit allemaal toeval, of is er meer aan de hand? Kan het niet gewoon zo zijn dat er allemaal kleine stukjes corona door de lucht vliegen en ik zonder het door te hebben met mijn oogbol tegen zo’n stukje aangelopen ben? Het is dat ik weet dat dat natuurlijk niet zo werkt, maar ik kan me goed voorstellen dat er mensen zijn die denken dat ze allemaal corona in hun ogen hebben gekregen.

Tegen deze mensen wil ik eigenlijk alleen maar zeggen: joh, zolang je je ogen maar open houdt als je over straat loopt vind ik het allemaal wel best. En stap vooral maar even niet in die Volvo van je. Nu is even niet het juiste moment.

Dikke knipoog,
Rein