Super Mario is misschien wel de bekendste zzp’er van onze generatie. In de jaren 90 zag hij als eerste een gat in de markt door zijn loodgieterswerk te combineren met veel springen, gillen en achter de meisjes aanrennen. Nu, ruim 30 jaar later, is daar kennelijk nog steeds onverminderd vraag naar. Maar is zijn organisatie niet naar modernisering toe?

Als zzp’er loop je immers continu het gevaar om arbeidsongeschikt te raken. Vooral in de loodgieterij waar Mario werkzaam is, hoef je maar één misstap te maken en je avontuur zit erop. Speciaal om die reden probeert Mario een vangnet op te bouwen door hier en daar een 1UP te sparen, maar dat is niet voldoende als hij straks echt een keer tegen een extreem woeste schildpad of vleesetende plant aanloopt. Beter leg je ook wat centen opzij voor je oude dag.

Mario doet dit voornamelijk door onderweg zoveel mogelijk knaken op te rapen. Ook als hij drie straten verderop een euro ziet liggen, aarzelt hij geen seconde om die met halsbrekende toeren te bemachtigen. En dat is ook wel nodig, want hij moet ook elke maand de wegenbelasting voor zijn kart zien op te hoesten. Toch staat hij nu op het punt dat hij het hoofd niet langer boven water kan houden.

Hij moet nu kiezen: besteedt hij zijn core business van het loodgieten uit en richt zich puur op zijn specialisatie in het redden van leden van de koninklijke familie? Of, en dit ziet hij helemaal niet zitten, hij moet in loondienst treden bij de lokale opsporingsloodgieterij. In dat geval moet hij gewoon van 9 tot 5 op kantoor de administratie doen, maar dan valt ie ten minste wel onder het degelijke ABP en hoeft hij niet langer die gevaarlijke avonturen te beleven om zijn verzekeringen te kunnen betalen. Een lastige keuze.

Binnenkort gaat de besnorde Italiaan onder het genot van een cappuccino de knoop doorhakken. Tot die tijd doet hij gewoon nog even wat hij het leukste vindt: lekker gillen en achter de meisjes aan.

Its-a-me Mario!!