Lievelingsgetal 42 tot in het stemhokje

Nou ja zeg… ik heb het gevoel dat ik de afgelopen maanden echt altijd en overal achtervolgd word door mijn lievelingsgetal 42. Toen ik bijvoorbeeld laatst met mijn kinderen in het Teylers museum was en blindelings een kluisje pakte, bleek dat achteraf natuurlijk keihard kluisje 42 te zijn. En gisteren stap ik nietsvermoedend een stembureau in. 42 keer raden welk nummer die had… Ja hoor: 42. Toeval? Ik dacht het wel. Of niet? Of wel? Aaargh.

Waarschijnlijk is het gewoon net als met kanker: als je erop gaat letten, zie je het ineens echt overal om je heen. Grote kans dat ik net zo vaak de getallen 41 en 43 op mijn pad tegenkom, maar toch. Ik begin het wel echt lollig te vinden zo. Wie weet wat dit getal nog meer voor mij in petto heeft. Nu ben ik verder niet bijgelovig hoor, maar als ik heel eerlijk ben zal ik stiekem wel wat opgelucht zijn als ik ooit mijn 43ste verjaardag ga vieren. Want anders zal dat natuurlijk wel een hele zure grap van het universum zijn ten koste van mij ? Nou ja, we gaan het zien.

En mocht je je trouwens afvragen waar mijn voorliefde voor dit fraaie getal vandaan komt, dan moet je dit boekje gewoon zo snel mogelijk (weer eens?) lezen:

Hij blijft tijdloos grappig! En nu ik erover nadenk… ik denk dat ik hem deze zomer gewoon voor de derde keer ga lezen joh. Never change a winning team!

You May Also Like

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *