Je ziet ze steeds vaker in Frankrijk: bruggen waar je niet overheen mag voordat je een tientje van je creditcard af laat schrijven. Aangezien je onmogelijk even om die sloot heen kunt rijden is dit een onwijs lucratieve business. Fransen weten dit als geen ander, maar mag iedereen hier zomaar een brug beginnen?

Ik heb nergens in het Engels kunnen lezen dat dit niet mag, dus ik ga uit van wel. Zelf heb ik daarom al een hele mooie sloot uitgekozen waar nog niemand overheen rijdt. Mijn plan is om daar de komende herfst en winter een mooie brug overheen te bouwen. Dat gaat een hele hoge worden, met wat dronken rotondekunst en allemaal toffe kleurtjes. Je kunt er met z’n allen overheen en iedereen mag betalen, zo vaak als ie wilt. Het wordt een heus bruggenfeestje.

Als mijn brug klaar is en het eenmaal lijkt alsof ik een beetje mijn best heb gedaan, zet ik er een grote slagboom voor (geen slagroom). En natuurlijk een betaalautomaat. Mijn unieke gimmick wordt om deze betaalautomaat aan te sluiten op een Senseo, zodat iedereen ook gelijk een kopje koffie krijgt na het afrekenen. Dat vinden mensen in auto’s namelijk te gek, en dan gaan ze misschien wel nog drie keer over je brug heen en weer. Recurring business, je weet wel.

Door elke keer een bescheiden 7,50 te rekenen heb ik de aanschafkosten voor die brug binnen een maandje terugverdiend. Aangezien de verwachtingen verder niet zo hoog zijn in Frankrijk en mensen daarna toch wel moeten betalen, kan ik vervolgens lekker achterover leunen en genieten van mijn absurd hoge passieve inkomen.

Als leuke bonus kan ik ook nog eens stoer rondbazuinen dat ik een bruggenbouwer ben en graag mensen met elkaar verbind. Dan lijkt het alsof ik iets goeds doe voor de samenleving maar uiteindelijk doe ik dat natuurlijk lekker voor mezelf en mijn aankomende Tesla (als die dan nog niet failliet zijn).

Een briljant plan, al zeg ik het zelf! Of zoals die Fransen dat liever zeggen: brillant!

Wat een gast – The Bridge.
Coming soon to a sloot near you.