Poe hey, ik merk dat ik vandaag wel even begin te kantelen hoor. Waar ik tot gisteren alles nog wel met een knipoog kon bekijken, denk ik dat het nu toch allemaal wel heftiger wordt dan ik dacht. Op zich is het niet zozeer de griep waar ik bang voor ben, en het verplicht thuiswerken is ook geen ramp (minder productief zeker, maar dat is toch iedereen). Het is vooral de maatschappelijke hysterie waar ik steeds banger voor begin te worden.

Een paar weken de rem op het sociale leven kunnen we nog wel aan, maar daarna kan het wel steeds vervelender gaan worden. Zeker als schaarste op alle vlakken een steeds reëlere vijand van ons allemaal zal gaan worden. Plus het feit dat er dan nog maar één ander dingetje fout hoeft te gaan en de paniek is compleet (denk aan aanslag, stroomuitval, etcetera). De grote vraag is dus vooral hoe lang dit allemaal gaat duren, en als het aan mij ligt is dat toch liever korter dan langer. Kom maar door met die maatregelen dus.

En terwijl ik dit schrijf zie ik voor het eerst een meisje van mijn leeftijd met een mondkapje over de galerij voorbij komen lopen. Vorige week had ik haar keihard uitgegniffeld, nu ineens toch wel wat minder hoor. Mag je dan helemaal geen grappen meer maken over dit hele gedoe?

Tuurlijk wel, mits je je realiseert dat steeds minder mensen erom zullen kunnen lachen. Sommige mensen gaan er zelfs aanstoot aan nemen, en dan moet je je natuurlijk wel af gaan vragen of jouw grap leuk genoeg is om hiervoor te compenseren. Mijn advies in dat geval: doe dan maar niet. Voor deze grappen geldt eigenlijk hetzelfde als voor het hele virus:

Better safe then sorry.

Dit stukje dat ik nog op de planken had staan zal waarschijnlijk dus wel even de laatste zijn over dit onderwerp, totdat de boel weer onder controle is. Nieuwe stukjes over het verbieden van avocadoknijpen en het wereldkampioenschap trapleuninglikken laat ik dus ook maar even achterwege…