Meestal hou ik wel van ingezonden vragen, maar vandaag is dat anders. De vraag “heeft u voetbalplaatjes?” werd namelijk meerdere keren schreeuwend in mijn welhaast bloedende oren ingediend door een stel opdringende aasschooiers voor de Albert Heijn. Het is dat het allemaal kindertjes waren, maar anders had ik me flink geïntimideerd gevoeld door de massa jochies, die nog net niet mijn baby uit mijn armen rukken om te kijken of er niet toch nog een voetbalplaatje onder die luier van hem zit. Wat een ongelofelijke gasten zeg!

En als jullie het dan toch willen weten: JA, ik heb voetbalplaatjes. En NEE natuurlijk mogen jullie die niet hebben! Zeker niet als je het zo vraagt. Die reclameplaatjes geef ik natuurlijk met veel meer plezier aan mijn eigen leuke zoontje. Die bijt tenminste niet in mijn kuiten als ik rustig voorbij loop.

Mochten jullie dit lezen en ook een excuus zoeken om nee te kunnen zeggen tegen die kudde doorgesnoven hyena’s voor de Albert Heijn, zeg dan gewoon dat je je voetbalplaatjes spaart voor De Willem. Dan sla je twee vliegen in één klap: 1: je maakt een blije kleuter nog blijer, en 2: je spoort dat opdringerige geschreeuw en getrek voor de winkels niet aan. Hoe mooi is dat?

Zo maken wij samen met elkaar de wereld een klein stukje beter. Mooi toch!