Oh nee toch… we hebben hier in huis een klein probleempje. Niks ergs hoor, maar wel verdomd onhandig. Het zit zo: Floor en ik vullen elkaar op veel vlakken enorm goed aan. Zo raakt Floor bijvoorbeeld altijd alles kwijt, en ik kan die dingen dan meestal wel weer terugvinden. Alleen daar gaat het nu dus ineens mis. Sinds ik die chemo heb gehad, ben ik namelijk nog steeds een beetje verstrooider dan voorheen. En dat kunnen we eigenlijk niet zo goed gebruiken hier in dit toch al enigszins verstrooide gezin.

Mijn verstrooidheid is gelukkig lang niet meer zo erg als eerst hoor, maar ik vergeet wel vaker dingen dan pre-chemo. Vorige week was ik bijvoorbeeld nadat ik de kinderen naar school had gebracht met de gloednieuwe step van Bas doorgelopen naar de supermarkt, en pas toen ik bijna thuis was realiseerde ik me dat ik dat stepje doodleuk bij de supermarkt had laten staan. Ja, zo kom je wel aan je stappen…

Maar erger wordt het als je samen met je partner je verstrooide krachten bundelt. Floor was bijvoorbeeld laatst haar jas vergeten bij een vriendin, met daarin haar huis- en fietssleutels. Nu had ze gisteren de fietssleutel van mij geleend, en vanmorgen schijnt ze die aan me teruggegeven te hebben. Daar kan ik me dus echt helemaal niets meer van herinneren, laat staan dat ik weet waar ie is. En dus mocht ik net lekker overdreven met de auto de kinderen van de naschoolse opvang om de hoek ophalen. Sorry milieu.

Het is maar te hopen dat dit allemaal van tijdelijke aard is, want hoe leuk ik het ook vind om ook eens mee te maken hoe Floor doorgaans door het leven gaat, het is toch praktischer als we niet allebei steeds onze spullen kwijt gaan raken straks. Die vinden we nooit meer terug!