Ik heb weer eens een nieuw kankerweetje hoor! Wisten jullie namelijk dat je nagels kennelijk compleet verlept raken als je aan de chemo bent? Ik had dat ten tijde van die chemokuren helemaal niet door hoor, maar nu, 3 maanden later, kan ik er niet omheen: al mijn nagels zijn aan gort! Gelukkig zitten ze er nog wel aan hoor, maar in alle nagels (op handen én voeten) groeit nu een flinke deuk, precies vanaf het moment dat ik klaar was met die chemo. Na bijna 3 maanden zitten die deuken overal bijna op de helft van mijn nagels. Als een soort kreupele boomring die langzaam steeds groter wordt. Maf he?

Hier mijn poging om het visueel te delen:

Het is wat moeilijk om op de foto vast te leggen, maar in het echt zie je het meteen. En vanmorgen wees mijn moeder mij erop dat het op mijn tenen nog erger is (ze kwam me namelijk weer masseren, vet relaxed!). Die teennagels zijn ook helemaal wat gelig verkleurd tijdens de chemo… lekker dan. Wat een aanslag op je lijf is dat spul toch zeg. Het is vies spul, maar tegelijkertijd ook fantastisch. Die chemo heeft die tumor immers flink te grazen genomen, en daar ben ik het onwijs dankbaar voor. Dan neem ik al die kwaaltjes graag voor lief hoor!

En volgende week gaan we voor het eerst kijken hoe permanent die chemo (en bestraling) die tumor te grazen genomen heeft. Maandagochtend mag ik weer de MRI-scanner in, en woensdag krijg ik zo’n overheerlijke sigmoïdoscopie. Daar kijk ik niet bepaald naar uit en ik merk dat de spanning wel echt weer langzaam aan het stijgen is, maar het is niet anders. Als het foute boel is, is het dat nu ook al, en dan kunnen we het maar beter eerder weten dan negeren. Dus kom maar op met die onderzoeken!

Woensdag hoor ik de uitslag van dat kijkonderzoek meteen, en de uitslag van de MRI horen we een week later. Wat het wordt? Dat lezen jullie natuurlijk altijd als eerste hier op Wateengast.nl! Want ook al schrijf ik niet meer elke dag wat nieuws, als er wat is, schrijf ik het hier. Dan weten jullie dat!

Fijne dag nog, en tot vlot 🙂