Vandaag is het weer de eerste normale werkdag van het jaar. We mogen dus weer allemaal de wekker/baby zetten om ons standaard ochtendriedeltje af te werken, voordat we ons weer in de ochtendspits gaan mengen op weg naar ons kantoor of werktuin. Daarmee markeert deze dag een bijzondere jaarlijks terugkerende mijlpaal: de onzin is weer begonnen!

Vanaf vandaag gaat iedereen zich dus weer traditioneel druk maken over targets die we onszelf opleggen, budgetten die we onszelf opleggen, KPI’s die we onszelf opleggen, en natuurlijk alle vertrouwde bureaucratische rompslomp daaromheen. Vanaf vandaag kunnen we weer heel moeilijk naar elkaar kijken en vooral veel praten over hoe we dingen beter kunnen doen, wat er misgaat en hoe het eigenlijk zou moeten. En volgend jaar doen we weer precies hetzelfde, terwijl we misschien nog wel moeilijker kijken dan vandaag. Is dat niet een beetje onzinnig?

Nou, nee, want die onzin noemen we met zijn allen “de economie” en dat is zo’n beetje de grootste wereldreligie van onze moderne tijd. Samen geloven wij in geld, winst, consumeren, lenen, kapitalisme, groei en meer. En daar horen nou eenmaal targets, budgetten, resultaatafspraken en KPI’s bij. Die onzin vertalen we naar een salaris en daarmee kan je dan weer dingetjes kopen om deze onzin in stand te houden. Zo kunnen wij onze persoonlijke en maatschappelijke waarde uitdrukken in geld en status en dat is natuurlijk wel zo handig naar de buitenwereld.

Maar goed, alle realistische scepsis daargelaten: Ik heb in elk geval best wel weer zin in die onzin hoor. Zolang je maar niet vergeet hoe je de boel moet relativeren door het allemaal soms in perspectief te zetten, kan dit systeem vol onzin ook best bevredigend werken. Maar onthoud, altijd:

Niets is belangrijker dan je eigen gezondheid en welbevinden. Als je er maar lol in hebt! Je leeft maar één keer in 2020. Geniet ervan en neem alle onzin vooral nooit te serieus.

Gelukkig nieuw werkjaar allemaal!