Nou, dat voelt dus best wel lekker hoor! Vorige week kregen we het mooie nieuws dat de boel er van binnen nog steeds schoon uit ziet, en die specialist gaf ons toen ook de spoiler dat de MRI kennelijk ook goed was. En gisteren gingen we die uitslag nog bespreken met een vervangend chirurg (want onze bekende is op vakantie, dat is natuurlijk ook gewoon een mens 🙂 ). Maar zijn vervanger was best een chille gast, en hij bevestigde op een hele optimistische toon met erg veel woorden dat alles er gewoon prima uit ziet. Superfijn!

En ook al wist ik de uitslag dus al, door die bevestiging voelde ik me toch extra lekker en opgelucht. Het is best gek hoe het werkt, maar voor mij (en Floor ook een beetje) voelt het eigenlijk alsof we met deze check pas de uitslag van 3 maanden geleden kunnen geloven. Zo erg loop ik kennelijk achter de feiten aan. Het vertrouwen moet er echt weer in slijten, maar nu ze twee keer gekeken hebben met een paar maanden tijd ertussen begint het wel wat meer te landen. En dan voel je je gewoon snel een paar kilo lichter door de opluchting. Excellent!

En de mooie bonus is dat ik nu als het ware weer 3 maanden op vakantie kan van het ziekenhuis. Ik heb tot die tijd geen afspraken meer, en mentaal heb ik voor mezelf besloten dat ik nu echt geloof dat ik genezen ben. En als we over 3 maanden weer gaan kijken en dan toch wat vinden, dan is dat gewoon een nieuwe kanker. Technisch gezien natuurlijk niet hoor (dan is het wellicht een uitzaaiing, met alle crap van dien), maar ik ga me daar nu geen zorgen over maken. Het zal de komende jaren sowieso nog wel even spannend blijven, maar ik wil toch vooral gaan proberen om mijn leven daar niet te veel door te laten leiden hoor. Het moet immers wel leuk blijven allemaal, toch?

Dus nu kan ik godzijdank met een heerlijk gevoel op vakantie! Mijn plan is om daarna, eind augustus, weer 2 dagdelen per week aan het werk te gaan, om zo ein-de-lijk toch weer een beetje terug te treden in het normale leven dat ik toch o zo gemist heb de laatste tijd. De bedrijfsarts zag het in elk geval wel zitten, en als ik het gewoon voorzichtig en kalm aan doe moet dat toch echt wel lukken lijkt me zo. Heerlijk! Dus ja, met deze uitslagen heb ik hopelijk een mooi keerpunt in mijn leven achter de rug. Ik kan ongestoord doorgaan met opkrabbelen na deze hele bende, en dat is als ik er zo over na denk toch echt niets minder dan ongelofelijk briljant.

Driewerf hoera, en au revoir!