Tijden veranderen. Waar ik als kindje altijd gewoon “maar” één weekje meivakantie had, hebben die gastjes van ons tegenwoordig dus altijd knetterluxe twee weken volle weken vrij omdat het mei is. Alsof het niets is, en dan moet je ze natuurlijk ook een beetje vermaken. Ook als je bijna altijd thuis bent omdat je moet herstellen van een half jaar medisch gedoe. En dus hadden we gisteren een briljant tripje geboekt: Naturalis in Leiden. Dino’s kieken .

Ik ga hier geen complete review schrijven hoor, maar mocht je er nog nooit geweest zijn (of alleen heel lang geleden), dan is het echt een aanrader voor een bezoekje. Vooral die dinosaurusskeletten zijn echt onwijs indrukwekkend. Ze hebben veel greatest hits, zoals de Tyrannoaurus, Stegosaurus, Pterodactylus, Triceratops, en (iets minder bekend maar toch de greatest) Camarasaurus. Wat een vette beesten moeten dat zijn geweest zeg! En daarnaast heb je ook allemaal interessante dingetjes te leren. Wist je bijvoorbeeld dat wij maar liefst 50% van ons DNA gemeen hebben met een banaan? Ik niet, maar nu ik dat weet voel ik me echt een beter mens. Supervet toch!

En waar ik vooral blij mee ben, is dat deze oude man langzaam weer zulke dingen kan gaan doen. Ik ben nog altijd veel moe hoor, en mijn benen kan je echt weggooien na afloop, maar het gaat. En vanmorgen heb ik zowaar nog iets gedaan: met Willem naar de orthodontist. Het zijn misschien kleine dingetjes, maar vergis je niet: een paar weken terug ging ik ervan uit dat ik deze week op de operatietafel zou liggen. Hoe ongelofelijk vet is het dan dat ik dit kan doen en alleen maar wat loop te klagen over vermoeidheid en neuropathie? Doe mij dit maar!

En om op die flow door te pakken heb ik ook gelijk een intakegesprek bij een fysiotherapeut die gespecialiseerd is in oncologische revalidatie. Hopelijk kan hij me straks wat aan de hand nemen tijdens het oplappen van deze hele benden. Dat gesprek is vrijdag, op dezelfde dag dat we de chirurg spreken over het “watchful waiting” traject waar ik nu in ga. En daarmee ben ik weer voorzichtig aan de toekomst aan het werken. Het zijn kleine stapjes, maar godzijdank in de goede richting.

Hoppa!