Vanmorgen vroeg was er bij ons wat vreemds gebeurd. Iemand, mogelijk een goedheiligman, heeft een zak kadootjes voor onze kinderen in een klerenkast verstopt. Aanleiding hiertoe was een tweetal schoenen dat gezet was in de nabijheid van ons balkon, aangevuld met een oranje knolgewas en een profielschets van ene meneer Piet. Het is een beetje een vreemd verhaal waar hier en daar nog wel wat vraagtekens bij te zetten zijn, maar goed… lang verhaal kort: van het een komt het ander, en voor je het weet sta je om half 7 naast je bed met een stel stuiterende koters om je heen. Gezellig hoor!

Nu weet ik dat het nog lang geen 5 december is natuurlijk, maar het is wel zo leuk voor die gastjes als ze gelijk een hele dag met hun nieuwe speelgoed kunnen spelen. Daarom vragen we die oude Sint vaak om in het weekend te komen. Doet ie gewoon hoor, no questions asked! En zo waren Floor en ik gisteravond nog tot laat bezig met allemaal kadootjes in te pakken. Op zich net als de vorige jaren, alleen het enige gekke was dat ik gisteravond en vanmorgen in plaats pepernoten, af en toe een handje chemopillen naar binnen moest werken. Het is net strooien, maar dan anders.

En verder gaat het best goed met me moet ik zeggen. Af en toe trekt er nog steeds een prikkel naar mijn vingertoppen, maar die kan ik best onder controle houden als ik dan gelijk onder een warme deken ga liggen of mijn pietenhandschoentjes aantrek. En ik ben wel nog steeds wat sneller moe merk ik, en na mijn hoofdpijn-inzinking van afgelopen donderdag geef ik daar uit voorzorg ook maar gewoon meteen aan toe. Beter voorkomen dan genezen, en dus doe ik best wel veel bejaarde dutjes momenteel. Dat is een beetje vreemd, maar wel lekker.

Dus dat is onze zondag van vandaag. Dank u Sinterklaasje! Volgend jaar hopelijk weer, maar die kanker mag mee in de zak. Die hoef ik niet meer terug hoor 😉

Nou dag heur!