Hallo allemaal! Hier een berichtje vanuit mijn rustweek, al voelt dat misschien niet helemaal zo. Ik ben namelijk nog steeds brak van die verkoudheid, en het voelt wat onrustig om zogenaamd niets te doen tegen die kanker. Ik ben een beetje aan het afkicken of zo, want ergens voelt het namelijk ook wel fijn om zo’n handje pillen door te slikken. Alsof je die Harm daarmee toch even goed te grazen neemt, en als je dat dan ineens niet doet voelt dat wel een beetje als een gemiste kans. Maar verder hoor je me niet klagen hoor. Ik krijg immers nog kansen genoeg om hem een flink pak rammel te geven hoor. Daar zorg ik wel voor! 😉
En daarnaast ben ik ook gewoon nog steeds strontverkouden. Minder dan eergisteren hoor, maar mijn hoofd zit nog steeds bomvol en daardoor slaap ik ook gewoon slecht. Dus enigszins brak ben ik wel, wat natuurlijk ook zonde is van die chemo-rustweek. Liever was ik die dagen natuurlijk gewoon topfit, maar ja. Hopelijk straks nog even in het weekend. En gelukkig weerhoudt dit me er niet van om toch de dingen te doen die ik gepland had. Want die zijn best leuk!
Zo was ik dinsdag weer even op mijn werk voor een gesprekje met de bedrijfsarts (dat was meer een formaliteit), maar veel leuker: om ook mijn leuke collega’s weer even te zien voor een praatje en een knuffel. Dat is echt wel fijn hoor, want ik mis het wel daar. En dat is een goed teken: ik kijk er nu ook alweer naar uit om straks weer mee te kunnen doen. Ik bof maar met mijn werk, dat kan natuurlijk ook heel anders.
En gisteren was ik met Floor de auto ingesprongen om op en neer naar de andere kant van Nederland te rijden (zij sturen, ik als een snotterende zak aardappelen onder een dekentje op de bijrijdersstoel), om daar te gaan kijken in de werkplaats van een supervriendelijke gast die speciale bordspeltafels maakt. Wij hebben namelijk een nieuwe eettafel nodig, en via vrienden kwamen we op deze gast uit. Hij maakt zelf hele mooie tafels, waar je dan de bovenkant vanaf kunt halen om daar binnenin op een mooi fluwelen blad spellen o.i.d. te kunnen spelen. Supervet allemaal!
Ik ga later wel eens een foto delen, maar op zijn site kan je al een leuke impressie krijgen. Want we gaan waarschijnlijk wel zo’n tafel voor ons laten maken. Ze zijn echt ontiegelijk duur hoor, maar aangezien we binnenkort toch geen huis kunnen/willen kopen halen we dit gewoon van onze ooit-een-eigen-huis-kopen-spaarrekening. We huren nu namelijk nog, en starten op de woningmarkt is al tijden niet aantrekkelijk te noemen. Daar valt haast niet tegenop te sparen. En zeker nu ik ziek ben moet ik er niet aan denken om daar ook nog eens over na te denken, dus dat stellen we lekker nog even uit. En dan maken we het hier in huis gewoon wat gezelliger. Met een brute bordspeltafel bijvoorbeeld. Gewoon, omdat dat kan! 🙂
Dus dat allemaal! Vanmiddag ga ik zelfs nog een keer richting Schiphol, dit keer voor een eindejaars dag van mijn vorige afdeling. Het lijkt me heel leuk om daar ook in elk geval aan het begin even bij te kunnen zijn, dus daar stap ik ook nog even voor in de bus. En dan is het wel weer even klaar met de roadtrips wat mij betreft hoor. Het is allemaal heel leuk, maar mijn lijf vindt het allemaal maar vermoeiend. Even opletten dus dat ik hier geen spijt van ga krijgen.
O ja, en tot slot: ik besef me dat ik gisteren ook helemaal geen stukje meer geschreven had, en dat kwam doordat ik in de avond nog leuk met mijn cursusje Unity bezig was (ik leer mezelf hoe je computerspellen kunt maken, vet leuk en interessant hoe dat allemaal werkt). Daar zal ik de komende tijd wel vaker tijd in gaan steken, dus best kans dat ik niet meer elke dag ga posten, maar uiterlijk om de dag of zo. Het moet immers wel leuk blijven allemaal he! Dan weten jullie dat.
Tot zover voor nu. Tot de volgende update!
