Een van de grotere verrassingen op televisie van laatst was nog wel de serie Disenchantment op Netflix. Dit is een prachtige animatieserie van de makers van The Simpsons en Futurama, dus je begrijpt dat ik vol hoge verwachtingen aan deze serie was begonnen. En zoals ik in mijn eerdere review al schreef: bij vlagen was het grappig, maar het was vooral een heel veelbelovend thema wat bijzonder mooi was geanimeerd. Nu is het eindelijk tijd voor het tweede seizoen. Is het nu wel zo uitzonderlijk goed en grappig als we van Matt Groening zijn gewend?

Nou, uitzonderlijk goed is het nog steeds als je puur de animatie bekijkt. Ik hou gewoon enorm van dat thema en vooral de prachtig gedetailleerde shots van Dreamland hoogover zijn eigenlijk gewoon niets minder dan een prachtige vorm van kunst. Wat er in die prachtige wereld gebeurt vind ik alleen helaas wel gewoon een beetje saai. Want nergens in dit tweede seizoen heeft het me echt heel erg weten te boeien.

Goed, sommige stukjes zijn wel lollig maar het is ook allemaal niet meer dan dat. De personages weten je gewoon nog steeds niet echt te pakken, zoals ze dat bij The Simpsons en Futurama zo vaak wel weten te doen. En ik had nog wel zo gehoopt dat het eerste seizoen gewoon nog een beetje op moest warmen. Na het zien van seizoen 2 vrees ik dat het er dan misschien toch gewoon niet in zit voor dit aanvankelijk veelbelovende spektakel.

Dus de vraag of seizoen 2 wat is? Mwah, het is leuk vermaak voor op de achtergrond als je een keertje alleen moet eten, maar veel meer dan dat is het ook niet. Mooi gemaakt, maar ook weer niet zo lollig dat je op het puntje van je stoel zit. Een gemiste kans.

Nog even de cijfers:

Tijd die je eraan kwijt bent: 10 afleveringen, een uurtje of 4
Kan je het aanraden: nee, niet per sé
Kwaliteit: matig tot bij vlagen goed
Tijd-kwaliteitsverhouding: 5,8. Er zijn dingen waar je je kostbare vrije tijd beter aan kan besteden.
Wat zal me bijblijven na het kijken? Jammer hoor, daar had toch echt meer in gezeten!