Blegh, wat een nare tijd is dit zeg. In plaats van dat we allemaal zorgeloos kunnen genieten van de eerste zonnestralen zonder mondkapjes op ons gezicht, vallen we van de ene mondiale crisis in de andere. En ik kan eerlijk gezegd moeilijk kiezen welke ik het spannendst vind: corona of de derde wereldoorlog.

Corona was/is natuurlijk heel vervelend omdat je geen idee hebt over de ernst van de situatie, maar daar had je als ‘troost’ dat je in elk geval zelf nog een stukje verdediging in eigen hand had. Nu ben je volledig overgeleverd aan de grillen van een bepaalde man in een (nu nog) verland. Dat bevalt me allerminst. Om nog maar te zwijgen over het leed dat hij as we speak veroorzaakt bij andere mensen die hier totaal niet om gevraagd hebben.

Het gevolg van al deze immense garigheid is dat ik dus steeds weer lig te malen in bed. Ik probeer niet de hele dag door het nieuws te volgen, maar aan het eind van de dag kan ik het toch niet laten en dan leeft die angst voor het onzekere weer op. Waar gaat dit heen met z’n allen? De meeste scenario’s zijn om je hart voor vast te houden, maar als ik dat doe kan ik dus niet slapen. Vet irritant.

Nou ja, laatst schreef ik nog dat alles went, dus dit hoofdstuk uit de geschiedenis zal verdrietig genoeg waarschijnlijk ook niet anders zijn. En uiteindelijk moeten we maar zien waar dit griezelige schip strandt.

Veel succes allemaal!