Het is boswachters een doorn in het oog: een zonnebloempit naast de korte wandelroute. Wat achtergebleven sesamzaadjes naast een rustplek. Een appelklokhuis onder een boom. Als het aan Staatsbosbeheer ligt zijn dergelijke zadendelicten binnenkort verleden tijd. Er ontstaat namelijk een wildgroei aan planten die compleet uit de klauwen loopt. Boswachter Henk die geen andere baan kon krijgen door zijn overdreven gevoel voor detail vindt dat ook: “Dat zaadje hoort daar verdomme toch helemaal niet man! NIET!”. Heeft hij hier een punt?

Volgens de boswachters realiseren bezoekers niet wat ze aanrichten met hun nonchalante zaadlozingen. “Wie moet al die rommel weer opruimen? Wij doen er alles aan om de boel hier een beetje speels door elkaar heen te laten groeien, maar als er dan weer zo’n “natuurliefhebber” een zaadje bij komt dragen is de verhouding dus mooi zoek. Daar gaat je ecosysteem. Een appelboom tussen de eiken? Absurd! En sesamzaad hoort gewoon niet in de natuur. Daar hebben ze toch brood voor uitgevonden?”

Onze rechtbank is overigens van mening dat Staatsbosbeheer niet zo gek moet doen. Het zijn maar zaadjes.