Nadat op deze website eindelijk de praktische voordelen van flesvoeding werden aangetoond, lijkt er in het zoogdierenrijk een ware aardsverschuiving plaats te vinden in de manier waarop men tegen voeden aankijkt. Kennelijk kan het ook anders! Met enthousiast positivisme gaan steeds meer zoogdieren op zoek naar andere manieren om de traditionele wegen te begaan. Als het ook anders kan, waarom zou je daar dan niet op zijn minst eens naar luisteren? Het flesje blijkt voor hen namelijk heel vaak lang zo gek niet eens.

In het begin waren het alleen nog maar een visionaire geit en wat gnoes die eens wat anders durfden te proberen, maar al snel volgden er meer. Een aap met een flesje, een muis met een flesje… het duurde allemaal niet lang tot er een huise golf van verlichting ontsproot onder talloze ruimdenkende otters, blije zeekoeien, lompe katten, speelse apen en het innovatieve vogelbekdier. Biologen staan versteld van het ruimdenkende vermogen waarmee ogenschijnlijk simpele diersoorten open lijken te staan voor andere zaken. En wij maar denken dat wij zo’n intellectuele voorsprong op ze hebben met z’n allen.

Want hoewel wij mensen dit innovatieve sprankje misschien bij ze hebben aangewakkerd, de diersoort die nog wel de grootste moeite lijkt te hebben met verandering zijn wijzelf. De argwaan tegen het vreemde is zo sterk dat alle zintuigen zich compleet afsluiten sluiten voor gezond verstand en ratio. Dubieus gedrag = eng, dus paniekmodus = aan! Al is het maar voor de zekerheid. En ergens zit dat natuurlijk ook wel in onze natuur. De eerste aapmensen die met vuur aan kwamen kakken werden immers vast ook genadeloos verstoten door de groep, omdat ze eens iets anders gingen doen dat voor sommige apen misschien een een beetje eng was.

Deed ik het dan altijd verkeerd zonder vuur? Nee, natuurlijk niet, maar je deed het gewoon anders. Niet beter, niet slechter, gewoon anders. Zolang je maar niet gaat twijfelen aan jezelf, kan dat vlammetje van een ander je toch verder onmogelijk zo ongelofelijk in de weg zitten? Die strijdvaardige onzekerheid heb je echt helemaal niets aan, want je kunt je soortgenoten toch onmogelijk veranderen. Hoe hard je dat ook keer op keer in hun oren schreeuwt.

Maar goed, al dit wonderlijke geruzie onder mensen zal die feestende zeekoeien en gnoes natuurlijk allemaal dikke worst wezen. De eerste tevreden woudkariboes zijn al gesignaleerd en ook de woeste boschimpanzee blijkt plotseling lang niet meer zo woest als altijd werd aangenomen. Hamsters en cavia’s zitten niet meer zenuwachtig te trillen in hun kooitjes en ook chihuahuas lopen er plotseling een stuk zelfverzekerder bij.

Laten we in godsnaam hopen dat we wat kunnen leren van hun open blik naar het onbekende. Zoiets kan toch voor niemand verkeerd zijn? Een tevreden gnoe, is immers een gezonder gnoe.

Die heeft de zin van het leven ten minste goed begrepen!

x